NAUNG " နောင် "

Part-26[Zawgyi]

႐ုတ္တရက္ၿခံေရွ႕ကိုထိုးရပ္လာသည့္ ကားအေကာင္းစားႀကီးေၾကာင့္ ဂ်စ္တူးအနည္းေၾကာင္အသြားမိသည္။ ထို႔ကားအတြင္းမွ အနက္ေရာင္ဝတ္စုံျပည့္နဲ႕လူတစ္ေယာက္ဆင္းလာကာ ကားေနာက္ခန္းရွိတံခါးကိုဆြဲဖြင့္လိုက္၏။

ထိုေနာက္ခန္းထဲမွဆင္းလာသည့္အမ်ိဳးသားမွာ အသက္ငါးဆယ္ေက်ာ္ခန႔္ရွိၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း အျဖဴေရာင္ Suit ကိုစတိုင္က်က်ဝတ္ဆင္ထား၏။ ေျဖာင့္ဆင္းၿပီးေတာင့္တင္းတဲ့ကိုယ္ခႏၱာနဲ႕အတူ ရွည္လွ်ားတဲ့ဆံႏြယ္ေတြကိုေနာက္မွာရိုးရွင္းစြာခ်ည္ႏွောင္ထား၏။ တည္ၾကည္သည့္မ်က္ႏွာထက္မွာ မ်က္ဝန္းေတြကထူးျခားစြာပင္ စူးရွေတာက္ပေန၏။ ထိုအၾကည့္ေတြပင္တစ္ဖက္လူကိုအလိုလိုရွိန္ေစ၏။

ဂ်စ္တူးမွာၿခံအတြင္းမွထို႔လူအားေငးေမာေနမိသည္။ သူ႕ေရွ႕ရွိၿခံတံခါးကိုေလွ်ာက္လာတာကိုသတိမထားမိေအာင္ေငးေမာရေလာက္သည့္အထိပင္

" ၾကည့္လို႔ဝရင္ တံခါးဖြင့္"

" ဗ်ာ .. ဪ .. ဟုတ္! ဟုတ္ကဲ့"

ဘယ္သူဘယ္ဝါပင္မေမးျမန္းပဲဂ်စ္တူးမွာၿခံတံခါးကိုေယာင္ေယာင္မွားမွားျဖင့္တြန္းဖြင့္လိုက္မိသည္။

ၿခံတံခါးဖြင့္သံၾကားလိုက္သည္မို႔ ဦးထြန္းေနာင္ဘုရားဝတ္ျပဳလို႔ၿပီးေနရာမွျပတြင္းေပါက္နားသြားရင္း ၿခံထဲကိုတစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္မိသည္။ သူထင္တာေနာင္တို႔ျပန္ေရာက္လာသည္ေပါ့... သို႔ေပမယ့္ျမင္လိုက္တဲ့ လူပုံစံအသြင္အျပင္ေၾကာင္း ေ႐ႊအနားကြပ္ထားတဲ့မ်က္မွန္ဝိုင္းေအာက္ ကမ်က္ခုံးတန္းစိမ္းစိမ္းေတြက အလိုလိုတြန႔္ခ်ိဳ႕မိကုန္သလို မ်က္ဝန္းေတြထဲေဒါသနဲ႕စိုးရိမ္မူတို႔ကႀကီးစိုးလာေတာ့သည္။ ထို႔ဘုရားဝတ္ျပဳခန္းကေနအျမန္ဆုံးေျခလွမ္းေတြနဲ႕ေအာက္ထပ္ကိုဆင္လာမိေတာ့သည္။
ေလွကားရင္းေရာက္သည္ႏွင့္ အိမ္ထဲကိုေျခလွမ္းဖို႔ျပင္ေနသည့္လူနဲ႕တည့္တည့္တိုးေတာ့၏။

" မင္း....! ဘာလာလုပ္တာလဲ"

အိမ္ထဲဝင္ဖို႔လွမ္းေနတဲ့ေျခေထာက္ကတန႔္ခနဲ႕ဆိုရပ္သြားကာ ေလွကားရင္ကအကိုျဖစ္သူကိုတစ္ခ်က္ေမာ့ၾကည့္လိုက္ၿပီး ဟြန္းဆိုကာႏႈတ္ခမ္းတစ္ဖတ္ကိုမဲ့ကာၿပဳံးရင္း