The Long Lost Daughter

The Long Lost Daugther Chapter 02

Irene's Pov:

Nasa loob na kami ng simbahan at sa kabilang side sila krystel at ang mga choir member at sa kabilang side naman kami, Habang kinakanta nila ang mga catholic song nakatitig parin ako kay krystel dahil napaka ganda ng boses at napaka ganda ng kanyang mukha.

Sobrang soft ng boses niya parang saakin medjo parehas kami sa pagkanta mahinhin at soft lang.

"Irene kilala mo ba yung babaeng nagbigay saiyo ng bulaklak?"- Ate Imee

"Ah yes ate siya si krystel"-me

"Parang same kayo ng boses sa pagkanta ah irene tska diba ganun yung kwintas ni iyah nung bago siya mawala?"-Kuya Bonget

"Nakakapagtaka nga eh imposible naman kasi may gumaya don kasi mahal yan nung pinagawa ko sa ibang bansa at lagi lang nakatago yan sa loob ng damit niya"-me

"Bakit di mo siya tanungin about her necklace at alamin kung saan nang galing"-Kuya Bonget

"Later after mass i will talk to her"-me

After 40 minutes nayari narin ang misa at dumeretso narin kami sa reception kung saan kami kakain. Habang nakaupo kami hinahanap hanap ko kung nasan si krystel

Krystel Pov:

Tapos narin ang misa ang mga Marcos naman ay dumeretso na sa reception ako naman dumeretso sa tinatambayan ko lagi kapag gusto ko mapagisa

Nandito nako sa tinatambayan ko, ang lamig ng simoy ng hangin at napaka ganda ng view, kaya sobrang favorite ko tumambay dito

Irene's Pov:

Hindi ako mapakali kaya agad akong tumayo at hinanap si krystel.Buti nalang nakita ko ang Ate niya na si Leslie kaya dali dali ako nagtanong kung nasan siya.

"Ahm excuse me, Leslie right?"-me

"Oh yes Maam ano po pala yun?"-Leslie

"Did you see Krystel? I want to talk her kasi baka nakita mo?"-me

"Ahmm"*/sabay tingin sa paligid
"Baka po nandun sa lagi niyang tinatambayan"-Leslie

"Pwede mo ba ako masamahan?"-me

"Sige po Maam teka lang po ah"-Leslie

"Okay thankyou"-me

Naglakad na kami papunta sa tinatambayan ni krystel malapit lang naman at di naman lagpas ng parokya

"Lakad nalang po kayo papasok makikita niyo na po agad si krystel jan"-Leslie

"Salamat ah"-Me

"Walang anuman po, tawagin niyo lang po ako kung may kailangan pa po kayo"-Leslie

Umalis narin si leslie pagkayari non. Sinilip at pinakinggan ko muna si krystel kasi parang umiiyak siya at kinakausap ang sarili

Kyrstel Pov:

"Wahh lord kailan ko ba makikilala tunay kong magulang"*/sabay iyak

Ganito ako everytime na tatambay ako dito umiiyak. Masarap kasi ilabas lahat ng problema sa ganitong lugar lalo na magisa ka

Habang nakaupo ako na umiiyak nagulat ako may biglang nagabot saakin ng panyo, napatingin ako bigla sa panyo sabay tingin sa taas

Nagulat ako si Maam Irene pala ang nag abot saakin ng panyo