3.BÖLÜM: "Çatışma"

2.3K 64 29
                                    

Bölüm Şarkısı: Cem Adrian/Sen Benim Şarkılarımsın

Sende gördüğümü görecekler diye ödüm kopuyor.
-Özdemir Asaf

Yazar'dan

İki ayrı aşık düşünün,birbilerini için deliren,ama hayat onları bir araya getirmiyor aksine apayrı yönlere ayırıyordu. Onlar birbirlerini bu kadar severken kavuşmaları belkide mümkün değildi,ikiside birbiri için ya bir gün başkasına ait olunca ne yaparım diye düşünüyorlardı,hatta bu düşünce içlerini kemirip bitirmişti. Tüm gün hatta haftalardır bunu düşünen Ilgaz ve Ceylin sabah kalkmış,Ilgaz her zamanki gibi kahvaltısını yapıp evden çıkarken Ceylin dolabı açıp baktığında yiyecek birşeyin bulunmadığını gördü,yanında ise kısıtlı miktarda bir para vardı,eğer bu parayla yiyecek alırsa muhtemelen taksi parasını ödeyemezdi. Birşey yememeyi tercih ederek,üstünü değiştirip evden çıktı,solgun gözüküyordu aynı zamanda.

Ilgaz adliyeye gelip Ceylini ortalıkta göremeyince üzülmüştü,sabahları onu görmeye alışmıştı,Ceylin ise adliyeye geldiğinde direkt olarak duruşmaya girdi. Çıktığında ise kendisini sabahki halinden daha kötü hissediyordu. O sırada koridorda olan Ilgaz Ceylinin halini görünce yanına gitmeden edemedi.

"Ceylin iyi misin"
"İyiyim sayın savcım"
"Ceylin yapma Allah aşkına ya solgun görünüyorsun bembeyaz olmuşsun,bir dakika senin ellerin titriyor."
"Yoo nerden çıkarıyorsun böyle şeyleri"
"Anlaşıldı Ceylin Hanım kahvaltısını yapmadan çıkmış,hadi takip et beni"
"Nereye ya"
"Bir kere de sorma hadi dedim"

Adliyeden çıkıp Ilgazın aracına binen Ceylin,Ilgaz bir kafenin önünde durunca sormamıştı,çünkü gerçekten buna bile hali yoktu. Arabadan inince Ceylinin başı dönmüş,tam düşüyorken Ilgaz onu belinden yakalamış,dudakları hafif temas ile ateş almıştı,ikiside kendilerine çeki düzen verip içeriye girdiler,içeriye girince Ilgaz serpme kahvaltı istedi,Ceylin ise elini çenesine koymuş dışarıdaki manzarayı izliyordu. Ilgaz da fırsattan istifade ederek Ceylini izlemeye başlamıştı.

Görüşmedikleri birkaç gün içinde ne kadar çok özlediğini fark etti Ceylini,gerçekten Ilgaz bunları düşündüğüne inanamıyordu,ama Ceyline aşık olduğunu çoktan anlamıştı,daha önce hiç aşık olmadığı için bilmiyordu ne yapması gerektiğini belkide.. Kahvaltılarını yaparken dışarıdan gelen yoğun silah sesleri ile Ilgaz hemen silahını alırken Ceyline de içerde kalmasını ve asla dışarıya çıkmamasını söyledi.

Hızlıca dışarıya çıkan Ilgaz ne olduğunu anlamaya çalışırken,Ceylin de hemen arkasından çıkmıştı,tam o sırada bir adam Ilgazın sırtına nişan almışken Ceylin bunu görüp Ilgazın önüne atladı ve silah patladı,Ilgaz arkasından gelen silah sesi ile korkarak arkasını döndü,o sırada tam kalbinde büyük bir acı vardı,ve gitgide daha da artıyordu o acı,Ceylin ise kurşunu göğsünden yemişti,sendeleyerek geriye gittiğinde Ilgaz korkan gözler ise Ceylini tuttu,Ceylin kendi vücut ağırlığını taşıyamayarak kendini Ilgaza bıraktı..

Ilgaz zaten Ceylinin vurulduğunu gördüğü an kendini bırakmıştı,ikiside yere düşerken Ilgaz gözünden akan yaşlara engel olamıyordu,Ceylin ise son kalan bilinci ile şu cümleleri kurmuştu,elini Ilgazın yanağına koyup.

"I-I-Ilgaz ağlama,s-sakin o-l,s-s-seni ç-ok se-viyo-rum"

Bilinci açık iken son cümleleri olmuştu bu Ceylinin,eli Ilgazın yanağından düşerken Ilgaz sanki donmuş gibi bir hâl almıştı,etrafındaki insanların sesleri ile kendine gelen Ilgaz zaman kaybetmeden Ceylini kucağına alıp,arabaya bindirdi,son sürat gaza basıp,hastaneye yetişmeye çalışıyordu. Arabada giderken de Ereni aramış,olanları anlatmış,bunu sevdiği kadına yapanı bulmasını istemişti..

Telefonu kapattığında yan koltukta ölü gibi yatan Ceyline baktı,elini tutup öpmüştü,aynı zamanda onu bırakmamasını söylüyordu,bunları yaparken aynı zamanda da içinden dua ediyordu ona birşey olmaması için.

20 dakikalık yolu Ceylin için 3 dakikada jet hızıyla gelen Ilgaz,hastanenin bahçesine dalmış,hemen Ceylini arabadan indirip sedye istemişti.. Ağlaması ise azalması gerekirken daha da artmıştı,içinde de bir boşluk vardı. 2 saat sonra Ceylin hâlâ ameliyatta idi,biraz sonra Ilgazın yanına gelen Eren,kardeşini perişan halde gördüğünde onun da içi acımıştı.

"Ceylin nasıl abi"
"İki saat oldu Eren,çıkmadı doktorlar hâlâ,sen ne yaptın buldun mu o iti?
"Buldum abi,dedenin husumeti olan bir adam,aslında hedef senmişsin,tam senin sırtından nişan almış vuracakken kadın önüne atladı,kadını vurmak istemedim diyor"
"O kadar söyledim ona içerde kal diye,offf off"
"Sakin ol tamam"
"Sakin falan olamam Eren,ben Ceylini bir dakika görmeyince kafamdan binbir türlü şey geçiyor,başına bir şey mi geldi diye,onu düşünmeden edemiyorum,yatarken o,sabah kalktığımda o,adliyede o,heryerde Ceylin var"
"Aslında heryerde değil senin içinde Ceylin var,senin kalbinde Ceylin var,ben onu birazcık tanıdıysam o bu hasteneden çıkacak"
"O iyi olsun da gerisi önemli değil"

Biraz sonra Ceylin ile ilgilenen Doktor çıkmış,iyi olduğunu ama kendini fazla yormaması gerektiğini söyledi,Ceylinin iyi olduğunu duyan Eren de rahatlıkla işinin başına dönebildi.. Ceylini normal odaya aldıklarında hemen yanına girdi,koşarak Ceylinin yanındaki boş sandalyeye oturan Ilgaz Ceylinin alnına bir derin bir öpücük kondurdu,sanki şimdi tamamlanmış gibi hissetti kendini.

Ceylinin elini avcunun içine alıp,başını da Ceylinin eline yaslayıp huzurla gözlerini kapatmıştı,Ceylinin elini koklayarak uykuya dalmıştı.

SABAH:

Yine aynı konumda yatan ikili pozisyonlarını hiç bozmamıştı. Ceylin hafif kıpırdayarak Ilgazın avucundaki elini oynatmaya başlayınca elinde sıcak bir nefes hisseti,gözlerini açtığında uyuyan bir Ilgaz gördü ve bir süre oni seyretti.

Bir süre böyle devam ettikten sonra Ilgaz yavaş yavaş gözlerini açtı,böylece kızarmış olan gözleri Ceylinin yeşil gözleri ile buluştuğunda Ceylinin de gözleri doldu,sessizliğe dayanamayan Ilgaz Ceylinle konuşmaya başladı.

"İyi misin"
"Ben iyiyim sen"
"Beni boşver Ceylin bak açık konuşacağım,sana birşey olacak diye aklım çıktı,ölüp ölüp dirildim resmen,ben sana o lanet restorandan çıkma dedim ama sen beni yine dinlemedin,kendini tehlikeye attın,çok korktum sana birşey olacak diye,ya şuan burda yanımda olmayasaydın bu benim için ne ladar kötü bir durum bilmiyorsun,seni seviyorum Ceylin,seni kendimden vazgeçecek kadar çok seviyorum.. O yüzden can birtek senin canın değil.. Sen benim kalbimsin anladın mı,ben baktığım nerdeyse heryerde seni görüyorum,o yüzden kendini lütfen birdaha tehlikeye atma"

Ilgazın cümleleri Ceylini duygulandırırken,sadece Ceylin başını sallamak ile yetinmişti çünkü Ceyline daha önce kimse böyle güzel bir dille aşık olduğunu söylememişti,bu bir ilkti Ceylin için..

"Özür dilerim Ilgaz... Ama o adamın seni nişan aldığını görünce sanki içimden birşey koptu kendimi kaybettim resmen,aklımı da ben seni vurulmuş olarak görseydim yaşayamazdım,bunu seni çok sevdiğim için yaptım başka bir nedeni veya açıklaması yok ama bak şuanda iyiyim ve senin yanındayım başkasının değil sadece senin yanındayım ve sadece seni çok seviyorum"
"Bende seni çok seviyorum"

Diyerek dudaklarını birbilerine mühürlenmiş gibi birleştiler ayrıldıklarında ise birbirlerini incelerken içlerinde tek bir duygu vardı.... AŞK....

BÖLÜM SONU

Merhaba arkadaşlar,bu bölüm bir arkadaşımızın isteği üzerine geldi,fikir için tekrardan kendisine teşekkür ederim ve umarım istediğin gibi olmuştur,siz sevgili okurlarım da beğenmişsinizdir,önceki bölümlerde oy ve güzel yorumlarınız için teşekkür bu bölümede aynı yorumlarınızı bekliyorum,son olarak oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın birdahaki bölümlerde hangi olayı veya durumu görmek istediğinizi de yorumlara yazın birdahaki bölümde görüşünceye kadar kendinize iyi bakın görüşmek üzere💫💖

İstek Bölümleriniz👉

●ILCEY● ONE SHOTSDonde viven las historias. Descúbrelo ahora