15.BÖLÜM: "Ceylin"

1.6K 47 70
                                    

Bölüm Şarkısı:Oğuzhan Koç/Hepsi Geçiyor

Anlatmak istemiyorum ama anlamanı isterdim.
-Sezen Aksu

Yazar'dan

Ilgaz ve Ceylin birbilerlerine karşı hissettikleri duyguları nihayet söyleyebilmişlerdi birbirlerine,dün akşam yaşanan romantik anın etkisinden ikiside henüz çıkamamıştı,sabah olduğunda ikisi de öylesine heyecanlanmışlardı ki tarifi yoktu.

Çünkü tekrar birbirlerini göreceklerdi ve uzun zamandır ilk defa yüzleri gülüyordu,başlarına gelen talihsizlikler ve kötü olaylar onları ayırmayı başaramamıştı,Ilgaz ve Ceylin de yaşanmışlıkları bir kenara bırakmışlar,ve kendilerine yeni bir yol çizmişlerdi birlikte,ayrı ayrı kalkan ikili kahvaltılarını yaptıktan sonra üstlerini giyinmişlerdi.

Ceylin evden çıktığında telefonu çalmıştı,arayanın Ilgaz olduğunu gördüğünde yüzündeki gülümsemeye engel olamadı,ikiletmeden hemen telefonu açtı.

Ilgaz/Ceylin Telefon Konuşması

"Günaydın sevgilim"
"Günaydın güzelim,ben hazırım seni almaya geleyim mi?"
"Yok hayatım saol,ben taksiye atlar gelirim"
"Tamam güzelim dikkat et kendine,seni seviyorum"
"Bende seni seviyorum sevgilim"

Ilgaz/Ceylin Telefon Konuşması Son

Telefonu kapatan Ilgazın yüzündeki gülümseme görülmeye değerdi,gözlerinin içi gülüyordu resmen,onlar bunu çok hak etmişlerdi,yaşanan onca şeye rağmen birlikte olmayı başarmışlardı. Artık aileleri arasında olan meseleler de onları ilgilendirmiyordu,zaten baştan beri böyle olması gerekiyordu.

İlk önce Ceylin gelmişti adliyeye,taksiden indiğinde Pars da adliyeye girmek üzereyken Ceylini gördüğünde ona sormak istediği sorular olduğunu hatırlayıp,Ceyline doğru ilerlemeye başladı.

"Günaydın Ceylin Hanım"
"Günaydın sayın savcım"
"Benimle iki dakika şu köşeye gelir misiniz,konuşmam gereken bir mesele var"
"Tabii geldim buyrun"
"Ceylin seninle burda savcı olarak değil Pars olarak konuşacağım,neden ben değil"
"Anlamadım"
"Ceylin neden ben değil de Ilgaz,oysaki biz seninle güzel bir çift olabiliriz hâlâ şansımız var"

Bunları söylerken aynı zamanda tabiri caizse Ceylinin dibine girmişti Pars,Ceylin bundan rahatsız olmuştu elbette,uzaklaşmıştı.

"Neden benden kaçıyorsun Ceylin,yapma"

Diyerek bu sefer Ceylinin omuzlarından tutarak kendine yapıştırdı Ceylini,o sırada arabadan inen Ilgaz bu manzarayı görünce gözleri doldu,ama izlemeye devam etti.

"Pars yapma lütfen,bizim aramızda birşey olamaz,ben Ilgazı seviyorum"
"Beni de sevebilirsin"

Diyerek Ceylini iyice kendine yaklaştırmış,kokusunu içine çekiyordu,Ceylin hızlıca Parsı kendinden ittirmişti.

"Ne yaptığını sanıyorsun bu yaptığın suç biliyorsun değil mi,birde savcı olacaksın,Pars hemen git yoksa daha kötü şeyler olacak"
"Öyle olsun"

Adliyeye giren Parstan sonra,Ceylin biraz önce yaşadığı şeyin etkisinden çıkamamıştı,başı dönmeye başlamıştı,bunu gören Ilgaz Ceylinin yanına gidene kadar Ceylin çoktan bayılmıştı,kucağına alıp arabaya koymuştu Ceylini Ilgaz.

Hastaneye gelmişlerdi,Ceylini muayene odasına almışlardı Ilgaz da koridorda volta atıyordu.

Aynı zamanda da Parsın yaptığı terbiyesizliği görmesine rağmen neden müdahale etmediğine dair kendine çok kızıyordu,müdahale etseydi muhtemelen Parsa dalardı çünkü acayip bir derecede kıskanmıştı.

●ILCEY● ONE SHOTSDonde viven las historias. Descúbrelo ahora