第8章

490 55 34
                                    

CHUUYA VE DAZAI

  Dondurmaları ile biraz ileriye, kaldırıma oturdular. (Japonya'da bu mümkün mü bilmiyorum. Yani Japonya daha gelişmiş olduğu için... Anladınız siz.) Chuuya turuncu, kızılımsı saçlarının üstündeki şapkasını kafasının üzerinden aşağı sıyırdı ve yanı başına koydu. Dondurmasını yalamaya başladı. Dazai ise elini çenesine koymuş, hayal kurar gibi onu izliyordu. Chuuya ile göz göze geldiler.

-Dondurman eriyor.

-Ah doğru...

Yine de Dazai dondurmasına dokunmadı. Erimesini izledi. En son saçını Chuuya'ya bakan kulağının arkasına sıkıştırdı. Tadına bakmak için yaladı. Tadı güzeldi. Sevdi. Yemeye başladı erimekte olan dondurmasını. Chuuya'nın mavi gözleri ona çevrildi.

-Beyinsiz misin, zeki mi?

Dazai de ona döndü.

-Neden?

-Ölmek istiyorsun ama beyninin donmasını istemediğin için dondurmanın erimesini bekliyorsun. Ah dur! Bu seni beyinsiz yapar.

-HAHAHHAHAHAHHAYQ!

-Ha?

-Başka bir soru beklerdim.

-Ne gibi bir soru bu? Ne kadar bandaj kullanıyorsun gibi gereksiz sorular mı?

-Hayır, şey gibi... Dondurmanın erimesini beklerken nasıl dayandın gibi.

-Nasıl dayandın, Dazai?

-Şapkanı izleyerek.

-Şapkam?

-Evet, daha demin şapkanı bir kapkaçcı alıp gitti. Yazık, başı üşümüş garibimin.

Hafiften sırıtıp güldü. Chuuya ise endişe ile şapkasını koyduğu tarafa döndü. Şapka oradaydı. Bir "oh" çekti. Hızla Dazai'ye dönüp şapkasını taktı. Sinirliydi. Bu duygu çok iyi anlaşılırdı. Masmavi gözlerini kısmış, kaşlarını çatmıştı. Üstelik Dazai'ye bakıyordu.

-SENİ ÖLDÜRECEĞİM!

-Şimdi kim zeki imiş Chuu-Chuu'm~!

Chuuya'nın sinirli yüzü yumuşadı.

-Kararsızım.

Chuuya'nın dondurması önüne döndüğünde dondurması eline akmıştı. Dazai bunu fark edip cebinden bir peçete verdi. Chuuya bununla elini temizleyip teşekkür etti.                    

Yosano ve Atsushi SONUNDA onları bulabildi. Chuuya ve Dazai'ye seslendiler. İkisi de ayağa kalktılar.

-Yokluğumun farkına varıp beni aradınız mı? Ahh~ İşte gerçek dostlarım!

-Dazai-san sizi mafyada bekliyorlar. Fotoğraf çekimini unuttunuz mu?

-Bizi neden aramadınız?

Dedi Chuuya, telefonunu göstererek.

-Aslında aradık ama sanırım telefonunuz sessizdeydi. Güzel vakit geçirdiniz sanırım.

Yosano sırıtarak bu kapak sözü söyledi.
Dazai telefonunu açtı ve Kunikida'dan olan 56 cevapsız aramayı gördü. Ardından da Atsushi'nin 34 cevapsız araması geliyordu. Sonra da Yosano'nun 12 cevapsız araması...

-Owh! Bittik...

-Haşlandık...

-Öldük...

-Asıldık...

Chuuya ve Dazai çifti birbirlerine bakıp bu sözleri söylediler. Chuuya herkesten önce davranıp hızla koşmaya başladı. Arkasından Dazai.

-Atsushi, biz yürüyelim mi ha? Ne dersin?

-Koşmaya hiç niyetim yok.


Hayat Armut Verince Onu YeOnde histórias criam vida. Descubra agora