AMETHYST [kth × pjm]

၆

[Zawgyi]

"ငါ့ကို ၈တိုက္ေျမာက္ေ႐ႊတုိက္ကေန
ေ႐ႊေတြ ၉ေသတၱာစာသယ္လာေပး Mii"

"ဟုတ္ကဲ့.."

မီးျပင္းဖိုေတြနဲ႔ ပူေလာင္လွတယ့္ေနရာ
တစ္ခု..တစ္နည္းအားျဖင့္ ေ႐ႊအရည္က်ိဳရာ
ေနရာ...။

"ငါ့ကို ပံုစံတစ္ခုလုပ္ေပးရမယ္.."

"သခင္ႀကီး ဘာမ်ားလဲ.."

"ေခါင္းတလားတစ္ခု.."

"ေ႐ႊနဲ႔ ျပဳလုပ္ထားမယ့္ ေခါင္းတလား.."
____

"Kim....မင္း ငါ့ကိုမုန္းေနမွာေပါ့ေနာ္.."

"အေသအခ်ာေပါ့..Ji.."
ဘယ္ခ်ိန္ေမးေမး အေျဖကတစ္ခုတည္းပါပဲ...

"ငါ အဲ့တုန္းက မရည္႐ြယ္ခဲ့ပါဘူး..ငါက
ဒီတိုင္းေလး ထြက္သြားဖို႔ လုပ္ခဲ့တာ.."

ေခ်ပတယ့္ ေျဖရွင္းခ်က္ေလးက မွားယြင္းခဲ့
သူအတြက္ ရင္နာစရာ..။

"မင္းသိလား..ငါ့အဲ့တုန္းက ဘယ္ေလာက္
ေတာင္ မင္းအေပၚရူးသြပ္ခဲ့ရလဲဆိုတာ...
ကိုယ္ပိုင္တယ့္ ရတနာေတြ ခိုးဖို႔လာတယ့္
သူခိုးကို ရက္ရက္ေရာေရာေပးခဲ့ရေလာက္တဲ့
အထိ ငါရူးခဲ့တာ.."

"ငါ..နား..လည္..ပါ..တယ္.."
အနည္းငယ္တုန္ရီေနတာက ဝမ္းနည္းမႈ
ေၾကာင့္လား..အားနာမႈေၾကာင့္လား..။

"မင္းမသိပါဘူး..Ji!ငါကုိ အလွဂုဏ္ေမာက္
တယ္လို႔ မင္းေျပာတယ္မလား..အမွန္ပဲ..
ဒါေပမယ့္ အခုလို မင္းအမာ႐ြတ္ႀကီးေတြ
ရစရာမရွိေအာင္ ခ်န္သြားေတာ့ ငါဘယ္လို
ခံစားခဲ့ရလားသိလား..ကမာၻႀကီးကပ်က္သုဥ္း
သြားခ်ိန္မွာ တစ္ဖက္ အလွကမာၻေလးကပါ
အက္ကြဲသြားခဲ့တာကြ..!"

ကမာၻႀကီးပ်က္သုဥ္းသြားတာ...
သူထားသြားတာကို Kimက နင့္နင့္နဲနဲ
သံုးႏႈန္းလိုက္တာပဲ..

"ငါက မင္းကမာၻႀကီးေပါ့...?"

"သိပ္ဟုတ္ခဲ့တာေပါ့..Jiရာ..."
Kimကငိုတယ္..သိပ္ကိုငိုခဲတယ့္ Kimက..

"မငိုပါနဲ႔..အစကတည္းက ငါက မင္းနဲ႔
မထိုက္တန္လို႔ပါ.."

"တားထားတယ့္ စည္းေဘာင္ေတြ မရွိတာ
ေတာင္ မင္းဘယ္လိုေတြ ေတြးေနတာလဲJi"