𝚃𝚠𝚘 𝚖𝚘𝚗𝚝𝚑𝚜/ Bajifuyu

0.6

!!!Tw: İntihar!!!

"Artık başlayabiliriz."
Halatı elime aldım, batacak pürüzü kalmamıştı.
Evi son birkez daha kontrol ettim, annem erkenden çıkmıştı, son günümde okulu asmamıştım.
İpi kapının üzerinden geçen boruya bağladım.
"Beni taşır mı acaba? Göreceğiz..."
Taburenin üzerine çıktım. Halatı boynuma geçirdim.
"Hadi ama ağlama... Kurtulacaksın artık. Yalnızlıktan kurtuluyorsun, bu sevginden kurtuluyorsun."
Tüm cesaretimi topladım.
Odama baktım. Koridorda gözlerimi gezdirdim. Dolaba yapıştırdığım resme baktım.
"Baji ve benim resmimiz... Artık kurtulacağım için onu düşünmeye ihtiyacım yok."
Ve ayaklarımın altından tabureyi ittirdim.
Son ses yere düşen taburenin takırtısıydı.

Bajinin bakış açısı*

"Of, sikerler okuluda erken kalkmayı da."
Örtüyü üzerimden fırlattım, formayı üstüme geçirdim.
"Kimsede yok bugün, Chifuyu'ya bakayım bari, ölmesin."
Sırıtmanın yanında cidden ölmesini istemiyordum, sinir bozucu sadece.
Üst kata çıktım, kapı ziline cevap alamayınca kapıdaki vazonun altından anahtarı aldım, iyi ki Fuyu bana önceden söylemişti.
İçeri girdim.
"Chifuyu!"
Ses yok
"Uyansana, okula geç kalınca ağlama sonra?"
"..."
"Odana giriyorum"
"..."
"Bu son çağrı!"
"..."
"İyi be Fuyu! Madem gelmiyorsun odana dala-"
YERE DÜŞTÜM.
"A-AAAAAH!"
Chifuyu.
Solmuş yüzüyle birlikte ipten sarkıyordu.
Bu gerçek olamaz.
Uyanacak mıyım?
Bunun kötü bir kabus olduğuna inanmak istiyorum.
"C-CHİFUYU!?"
Hayır, o mutlu görünüyordu, o mutlu bir insandı.
Bunu yapmadı o. Bu benim suçum.
İpi çözmeye çalıştım, tir tir titremekten çözemiyordum neredeyse.
İpten kurtulmuş bedenini kucağıma aldım, sandalyeden indim.
"Chifuyu! Chifuyu! Uyan! Nefes al! Hayır! Hayır! HAYIR! geçecek, geçecek! Seni kurtarmak zorundayım!"
Parmaklarımı boynuna koydum, nabzı atıyor! Çok yavaş ama ölmedi! Yaşıyor!
Telefonu çıkardım, acil durum numarasını aradım.
...
"Biraz daha dayanmak zorundasın! Kurtulacaksın! Kurtuluyorsun artık! Özür dilerim! ÖZÜR DİLERİM! SANA İĞRENÇ DAVRANDIM BİLİYORUM! ÖZÜR DİLERİM CHİFUYU BİR DAHA OLMAYACAK! SÖZ VERİYORUM!"
Chifuyu daha da solmuştu.
Chifuyu ölüyordu.
Hiçbir suçu olmayan, 17sine yeni girmiş, oldukça mutlu görünen bir çocuk ölüyordu.
Kendini öldürüyordu.
Hala tonlarca aptal mutlu mutlu yaşarken.
Chifuyu boşuna acı çekti.
Hayır, ona ben acı çektirdim.
Biraz daha düzgün davransaydım, şuan bu halde olmayacaktı.
Kapı çaldı.
...

Hocalar beni robot sandığı için bu kadar yazabiliyorum 😜🤙

1.5-2.0 gibi bitiririm uzayabilir
Yarın yeni bölüm atmaya çalışırım 😭

Guncelleme : sinifta surundugum icin telefon yasagi aldim bolumler gec gelicek 😭