BAYKUŞ (bölümleri kaldırılmamıştır.)

23.bölüm

bölüm şarkısı => Can Bonomo - Dem

bölümün çok kısa olduğunun farkında olarak affınıza sığınıyorum ve bir bölüm daha paylaşıyorum ♥

°
"Abi ne mal adamsın sen ya." Ben hala şaşkın şaşkın Furkan'ı izliyorken Acar ona sövmekle meşguldü.

Tan çay bardaklarına bakarak homurdandı "Beynini siktiğim. Şuna bak imamın abdest suyu gibi." Küfürlü cümlesine yüzümü buruşturmadan edemedim. Furkan onları umursamadan hala yaptığı saçmalığa devam ediyordu. "Zekamı kıskanıyorsunuz değil mi?" Gülerek ayağa kalktım ve elinde ki demliğe uzandım.

"Bunu yaparken ne düşünüyordun acaba?" Diye homurdanırken demin üzerine de su doldurup tekrar ocağa koydum.

Tan "Onun düşünme kabiliyeti mi var sanki?" diyerek Furkan'ı ensesinden tuttu ve benden uzaklaştırdı.

"Çekemiyorsunuz işte beni!"

"Evet, hadi git." Kaşlarımı çatarak Tan'a baktığımda banane der gibi omuz silkti.

"Alındım gücendim beyefendi, niye öyle diyorsunuz?"

"Furkan, al şu çayı iç bakayım." Furkan, Acar'ın ona uzattığı çay bardağına tiksinç bakışlar atarak bir kaç adım geri gitti. "Nerede görülmüş terzinin kendi söküğünü diktiği?"

"Ne alakası var konumuzla?"

Furkan Tan'a baktı. "Aşçı da kendi yaptığını yemez, hadi eyvallah." Dedi ve koşar adım salondan çıktı.

Gülerek önüme döndüm ve ocağa koyduğum çayın demlenmesini bekledim.
Furkan üstün zekasını kullanarak sadece su kaynatmış ve bardaklara çayın deminden birer kaşık atarak üzerine su dökmüştü.
Çayların gerçekten imamın abdest suyu gibi görünmesi dışında hiç bir problem yoktu.

Sonunda demlendiğini düşündüğüm çayı yeni çay bardaklarına döktüm ve masaya oturdum.
O sırada salonun kapısında Furkan'ın kafası belirdi. Bize muhtemelen tatlı olduğunu düşündüğü bir gülümseme yollarken sırıtarak başımı iki yana salladım.

"Gel lan hadi, ağlama orada."

Furkan içeri doğru gelirken "Aşk olsun Acar." dedi.

"Benimle konuşurken iki lafından birisi aşk, niyetin ne senin oğlum?"

Furkan ağlak bir şekile "Yapma Acar, annem duyarsa çok kızar." dediğinde gülmeden edememiştim.
O sırada karşımda oturan Tan ile gözlerimiz kesiştiğinde gülümsemem önce dondu ve ardından tamamen soldu.
Yanımızda ki ikili konuşmasına devam ediyorken Tan hala beni izliyordu, tabii bende onu.

Anidan kulaklarıma doluşan yüksek seslerle olduğum yerde kaskatı kesildim.
Furkan ve Acar sandalyelerden kalkarak kapıya doğru giderken Tan benim yanıma gelerek kolumdan tuttu ve ayağa kaldırdı.
Kalbim dört nala koşan bir attan farksızdı ve çok korkuyordum.

Tan beni arkasına çekti ve "Arkamda kal." diye uyardı.
°

sizi seviyorum ⚓

oy ve yorumlarınızla destek olursanız çok sevinirim 🙏❤️