*Invitation*
The Code Of Yesterday
Written by Geometricovince
As I walk on the floor I felt somebody watching me, it's nothing to me I dont give care who it is. They just idiot than I thought to them, who I'am to be afraid of?
Inisa isa ko tinignan ang sulat na binigay sa akin, hindi ko alam ngunit nakaramdam ako ng kaba ng simulan ko na pasukin ang loob, bawat hakbang ginagawa ko ay napapaisip ako kung ano mangyayari sa akin kung sa kaling di na ako palabasin.
Nanginginig kamay kung binuksan ang pinto, at nagulat ako ng may kung anong bagay na tumilapon sa gawi ko. Napaisip ako kung tutuloy pa ba ako o hindi na
I can live without house anyway.
"Ikaw na bata ka! Ano ba ginagawa mo sa buhay mo!" pang sesermon sa akin ni mama, ganito nalang palagi pag uwi ko ehh ano ba aasahan ko?
Nagulat pa ako ng kurutin nila tagiliran ko. "Ma ano ba!" Inis kung sabi, babatukan pa sana nila ako ng maiharang ko ang kamay ko.
"Buti at may balak ka pang umuwi dito" alam kung galit sila pero at the same time nagtatampo sila. I can't blame them, kailangan ko mag trabaho kahit nag aaral pa ako. Ayaw ko muna ng sermon.
Ngumiti ako humarap sa kanila. "Oo na, tara na pag luto mo ko" panggagayak ko sa kanila, pinauna ko sila habang ang kamay ko ay nasa balikan nila. Natatawa pa ko habang naglalakad kami patungong kusinan ay nag rarap sila.
Kakaibang talento talaga.
"Nakapaghanda na ako kumain ka nalang dyan may pupuntahan pa ako" ani ni mama, tumango lang ako at nagsimula na sila umakyat sa hagdan, pinagmamasadan ko ang kakainin ko. Nak ng! Gusto ko magprotesta sa kanila, okay lang sa akin kahit ganito yung ulam basta maraming kanin.
Isang isdang tuyo at sa tingin ko dalawa o apat na subong kutsara ko lang toh. Mabubusog ba ako nito?
Wala na ako nagawa kinain ko nalang, habang umiinom ng tubig ay nakita ko si mama na pababa na ng hagdan. "Hindi mo ba nakita kapatid mo?" tanging iling lang sinagot ko, kumuha sya sa ref ng tubig at uminom din.
"Kumain ka na ba?bakit ang bilis mo kumain" takang tanong ni mama, sino ba naman hindi mabibilisan kung ang ulan at kanin mo bitin.
"At tyaka ano kinain mo, ito yung hinanda ko oh" sabay kuha doon sa nakatakip na akala ko ay design lang ng lamesa. Ano ba!
Akala ko ayun na ipapakain sa akin. Tss.
Nakita ko naman yung ulam na iyon, maraming kanin sa plato at ulam na karne. Hayy nawalan na ako ng gana kumain.
Aakyat na sana ako ng maalala ko yung papel na hawak ko, bago ko ibinigay kay mama ay tumakbo na agad ako sa kuwarto ko. Alam kung maya maya ay may sasabog na kung ano.
Isa, dalawa, tatlo. *Click*
"NINFAH!!"
___
Pumupungay kung kinuha ang kanina pang tumutunog na cellphone, sinagot ko ito ngunit nakapikit pa din. Sino ba ito at hating gabi na.
"Hello" ilang segundo ay wala pa dibg sumasagot. Tinignan ko naman ang numero, hindi pamilyar sa akin ang numero ito
"Sino to?" Tanong ko ulit, ngunit wala talagang sumasagot,bahala na kung sino toh inaantok na talaga ako.
"Kung sino ka man, hoy alam mo ba pagod ako ngayon ah! Wala ako panahon para makisabay sa pagkasaltik mo. Bye" pinatay ko na ang tawag at nahiga na ulit.
YOU ARE READING
The Code Of Yesterday
AdventureWhen you want to enter of the school you want, then suddenly you have an opportunity to study there. Would you accept it? Of course. That probably I said. But what if the school you dreamed had a dark hell inside, rather than to study you have to...
