"Hakkında ilginç bir şey daha var. Lisede zorbalığa uğramış."
Bu her öğrencinin başına gelebilecek bir şeydi. Onu özel kılan neydi?
"Ee ne var bunda?"
"Ona zorbalık eden herkes şu an ölü."
°+18
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hatırladığım o cümleden sonra kendime gelemiyordum. Sürekli kafamın içinde yankılanıyor ve beni tetikliyordu. Berbat hissettiriyordu. Kusmak istiyordum.
Elimdeki kalemi sertçe masaya bıraktım. Sessiz bir ortamda olmamalıydım. Düşünmemem lazımdı. Ama bu benim gibi biri için imkansızdı.
Önümde duran kağıda baktığımda yazdığım şeyleri fark etmiştim. Sürekli aynı şeyleri yazmıştım. Yazım sonlara doğru bozulmuş ve okunamaz hale gelmişti.
Seni anlıyorum
Kağıdın her yerinde bu yazılıydı. Başım ağrıyordu artık. Sinirle kağıdı paramparça ettim. Oturduğum sandalyeden kalkıp odadan sallanarak çıktım.
Koridorda yürüdükçe otomatik led lambalar yanıyor ve ortamı loş hale getiriyordu. Ayaklarımın beni nereye getirdiğine baktım. Efkan 'ın odasının önündeydim. Uyumuyor olmalıydı. Öyle tahmin ediyordum.
İçeriye yavaşça girdim. Tahmin ettiğim gibi uyumuyordu. Yatakta kitap okuyordu. Bakışları bana döndü. Yorgun olduğu belliydi. Benimde ondan farkım yoktu.
"Müzik dinleyebileceğim herhangi bir şey ve kulaklık var mı?"
Elindeki kitabın arasına ayraç koyup yatağın üstüne bıraktı. Yatağın yanındaki komodinden bir şey ararken yatağın diğer ucuna oturdum. Bacağımı stresle sallıyordum. Kafamı çevirip ne yaptığına baktım. Elinde kablosuz bir kulaklık ve telefon vardı. İkisinide bana uzattı. Onu bekletmeden elindekini aldım.
Yatağa uzanıp kulaklıkları kulağıma taktım ve rastgele bir şarkı açtım. Şarkının sesi beynime yavaş yavaş işliyordu. Kendimle sessiz kalmayacaktım. En azından kafamdaki sesten kurtulana kadar.
Yatakta cenin pozisyonunu alıp gözlerimi kapadım. Yorgun bedenim anında uykuyla dost oldu. Çok geçmeden bende onlarla birlikte rüyalar alemine girmiştim.
|
Ağrıyan gözlerimi yeni bir güne zorlukla araladım. Karşımda beklediğim kesinlikle boş bir yatak değildi. Gözlerimi kırpıştırdım. Kendime gelmek için yüzümü yıkamam lazımdı.
Üstümdeki yorganı tutup açtığımda geri kalan yorganın altımda kaldığını fark ettim. Böylece neden terlediğimi anlamıştım. Kulağımdaki kulaklıklardan ve telefondan iz yoktu.
Kızarmış gözlerime baktım aynadan. Uykusuzluğumu belli ediyorlardı. Islak ellerimle gözümü ovuşturdum. Daha kötü yapmıştım. Umrumda da değildi açıkçası.
Yüzümü kurulayıp lavabodan çıktım. Kendi odama girdiğimde dün gece parçaladığım kağıttan eser yoktu. Kalemim bile yerinden oynamamıştı. Kaşlarımı çattım.
