happier than ever

17

Jeongin okul için kurduğu alarmla birlikte kalkmıştı. Eline telefonunu alıp gözlerini ovalarken gelen mesaj bildirimine girdi.

•

hyunjin
eşyalarım evde olduğu için sen uyuduktan sonra eve gittim, beni merak etme.
(iletildi, 02.18)
(görüldü, 07.33)

•

Jeongin sosyal medyadan gelen normalden fazla olan bildirimlerle uygulamaya girdi. Sınıf grubunda Hyunjin hakkında muhabbetler dönüyordu. Jeongin dikkatle okumaya başladı.

•

11-2 ama öğretmensiz

sehun
hyunjin hayırdır koçum

soyeon
ne oldu sehun?

yerim
hyunjin hesabı kapatmış lan

taehyun
oha oha oha

beomgyu
niye kapattı acaba

jimin
bok yesin orospu cocugu

baekhyun
kaç ay oldu jimin ben senin amk

jimin
DİSİPLİN YEDİM UZAKLAŞTIRMA YEDİM KONUŞMAYA HAKKIM VAR BENCE

ryujin
of susturun şunu ya

jimin
vay be ryu benden en cok kopya satin alan da sendin oysaki kardes dedik kalles ciktin

ryujin
ne alaka abi paramı çatır çutur yerken iyiydi konuşturma şimdi beni

jimin
iyi ne yaparsan yap 🥱

•

Jeongin konudan sapıldığını görünce uygulamadan çıkıp Hyunjin'in bloğunu arattı ve "hwangjin" için hiç sonuç bulunamadı yazısı ile birkaç saniye bakıştı. Onun bu kadar kesin bir karar verdiğini anlamadığını fark etti. Dün Hyunjin'in gerçekten pişman olduğunu fark etmiş ve sözlerine tutacağına emin olmuştu. Ancak uzun bir süre insanlardan sıyrılmasına neden olan bu bloğu silmesi onu şaşırtmıştı, o burayı seviyordu ve blog onu iyi hissettiriyordu. Demek ki Hyunjin gerçekten iyi biri olmak için uğraşacaktı. Jeongin gülümseyerek kalktı yataktan, onun adına çok mutlu olmuştu.

Okula hazırlanmasının ardından yola koyulmuştu. Yılın ilk karı yağıyordu, yürüyerek gitmek istediği için ağır ağır yürüdü yolda. İçi huzur dolmuş, burnu soğuktan kızarmıştı.

Dakikalar sonra birinin adını seslendiğini duymuştu. Arkasına dönüp baktığında Hyunjin'in kendisine yetişmek için koca şişme montuna rağmen koşmaya çalıştığını gördü. Bu onu gülümsetmişti, olduğu yerde bekleyip kendisine yetişmesini bekledi.

"Jeongin... Jeongin..."

"Dur, dur! Sakin ol, önce bir nefeslen." Hyunjin derin nefesler alarak konuşmaya devam ediyordu, koştuğu için zorlanmıştı.

"Yılın ilk karı... ve ben ilk seni gördüm Jeongin."

"Yani?" Jeongin kıkırdamıştı. Onun bu heyecanı hoşuna gitmişti, bu Hyunjin... çok daha tatlıydı?

"Yani sen benim ruh eşimsin!" Hyunjin ellerini Jeongin'in yanaklarına koyup hafifçe öne eğilince Jeongin paniklemiş, kalbi ritmini bozmuştu. "R-ruh eşin miyim?" Hyunjin başını hızla aşağı yukarı salladı. "Sen ilk kimi gördün?" diye sorduğunda Jeongin de "Seni." dedi kısaca. Bunun bir batıl inanç olduğunun farkındaydı, ancak hoşuna gitmişti. Böylece kafasının içinde neden hoşuna gittiğini sorgulama zamanı başlamıştı.