My Girl Got a Gun?! (Romance X Action X Comedy) [COMPLETED]

CHAPTER 21

 A/N: Gomen nasai~~Patawarin nyo sana ang super late update. Ayaw na kasing akong tantanan ng mga gawain kaya hindi ko masingit-singit. Ahuhuhu. Anyway. Suggest naman kayo nang pwedeng masingit sa story. Ayaw kasi matanggal ng writer's block eh. Thanks!! Comment Comment Comment! Thanks pala sa 14.2K reads! 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

“Maria, Bilisan mo ang pagdrive”

I saw him in as they passed by the window. Si Gray yun. Hindi ako nagkakamali.l At magkasama sila ni Yellow. Masaya na akong malaman na OK lang silang dalawa. Ngayon, hindi na kami pwedeng magkita pero napansin niya ako. Umikot ang sasakyan niya at kasalukyang  sinusundan kami.

The instant our eyes met, I can’t help but feel the urge to stop the car and throw myself in his arms. Pero natatakot akong makita siya. Miss na miss ko na siya pero sa tingin ko hindi pa ako handa na makita siya ulit.  Sapakin niyo na ako pero ayoko pang magpakita sa kanya. Ngayon na maayos na ang buhay namin ng anak ko, ayaw ko nang bumalik sa dati. Even if it means My son and I are going to be separated from him.

“Bilisan mo pa!” Of all the years I bet my life fighting with different gunmen, it’s the first time I felt nervous. I looked at the window at the back nang makitang wala na sila. Napakapit ako sa upuan at kay Raye nang biglang napapreno ang sasakyan. Nasa harap na namin sila at nakaharang sa sasakyan. As expected of Yellow.

We’ve both been waiting for so long for this day to come…Now that it’s here, hindi ko alam ang gagawin ko.

Bumukas ang pinto ng sasakyan nila. Naunang lumabas si Yellow.

“Ma’am Azul. Ano po ang gagawin natin?” Binuksan ni Maria ang compartment para kunin doon ang tinatago niyang baril.

“Ma’am?...” Tanong niya ng pigilan ko siyang kunin yon.

I stared at them habang umikot si Yellow para pagbuksan si Gray ng pinto. Nang lumabas siya, thousands of memories with him rushed inside of me. Huli na para I lock ang pinto ng kotse, nabuksan na niya ang pinto at hinugot ako papalabas. He wrapped me into a tight hug as he whispered the words I missed so much to hear.

“Mahal ko…”

 His scent never changed, it was still the same Gray I know. I’ve tried not let myself indulge in this moment but I missed him so much.  The moment he inched closer to kiss me, tinulak ko siya papalayo.

“RED…” His voice was shaking. I want to comfort him and trace my fingers on the strands of his hair.

Hindi ko maintindihan ang sarili ko. Alam kong hindi niya ako mapapatawad sa gagawin ko pero…

“Ah. Excuse me Sir. Nagkakamali po kayo.” I smiled at him.

“Red?” He said while looking puzzled.  I stopped the tears that are starting to form. Kailangan ko magpakatatag para sa akin at sa anak ko.

“Baka nagkakamali po kayo. Ako si Azul Rodriguez.” Everytime I smiled at him, my heart broke. He looked like he was being torn into pieces.