The Cold Case

Chapter 14

2017

0 DAYS, 0 HOURS, 0 MINUTES

Patakbong pumasok si Mackenzie kasama si Hunter sa bodega kung nasaan sila sage ngayon.

"Sage" tawag ni Hunter "Sage, a-akala ko—"

"Doesn't matter," mahinang sabi ni Sage at pinanood ang unti-unting pamumutla ng mukha ni Hunter. Patuloy pa rin ang pag-iyak ni Sage habang hawak-hawak pa rin nito ang katawan ni Teagan sa braso niya.

"It doesn't matter now." Bulong ni Sage.

Nakita rin ni Sage si Megan na natigilan sa pagpasok sa pinto nang makita si Teagan sa kamay niya.

"Oh," sambit ni Megan at muntik ng matumba ngunit agad nahawakan ni Mackenzie ang braso niya. Nagsimula na itong maiyak kaya't tumalikod ito at umalis.

Sage wishes he could just cry and turn his back like that. He wishes that he can just leave in this place and never come back.

But he can't. He has to know. He wants a name, a face, a person who did this. He has to know the person Teagan had come here to see, despite knowing the risk he was in.

"Hunter" mahinang tawag ni Sage.

"Hunter, we need forensics here." Tawag ulit niya.

Sage ignored Megan and Hunter's pained expressions. Nakita niya kung gaano nila kagustong tumingil nalang siya, na gumising nalang siya sa katotohanan, at bitawan nalang si Teagan sa pagkakahawak niya. Nakita niya kung gaano nila kagusto na tapusin niya nalang ito para umuwi nalang at tanggapin nalang ang pagkatalo nila.

He can't end here. Sage thinks.

He can't let Teagan end here.

This is just the beginning.

"The kit" sambit ni Sage at hinawi ang buhok sa noo ni Teagan.

"Bilisan mo, bago tayo paalisin dito. Izzie, sabihin mo sa iba maghanap sila ng ibidensya. Hindi lang isang murder ang nagyari ngayong gabi." Sambit ni Sage.

Iniwan nila si Sage doon. Pumunta si Mackenzie sa mga kasamahan nilang pulis habang si Hunter naman ay sa mga medics. Si Megan naman ay nanatili lang na nakatayo doon bago siya mangiyak-ngiyak na umalis.

***

PRESENT

Sawyer isn't the same person Yohan remembers.

Of course, Yohan had last seen Sawyer when he was twelve years old or maybe younger. Singkit pa rin ito ngunit mas tumangkad na ito ngayon at mas naging maskulado ang pangangatawan, halatang inaalagaan nito ang pangangatawan niya.

Obviously, to survive as the head of a chaotic gang of Extraordinaries, you must stay healthy.

"Raven," Yohan says, shaking his head. "What's the deal with the name?"

Ngumiti si Sawyer at nilagyan ng tubig ang tsaa nito. Yohan looks at the bruised knuckles and a knife scar on Sawyer's chin, exactly a few centimeters below at his eyes.

"Nothing special. It just looks gorgeous as the night and besides, they're intelligent birds." Sambit nito at humigop ng tsaa.

Tumayo si Yohan at pinagmasdan ang apartment ni Sawyer. Tinignan nito ang mga files na nakalagay sa isang storage cabinet at ang mga box na nakakalat sa buong silid. Mga mumurahing exported na alak ang laman ng halos na box na nandoon at halatang smuggled ang lahat ito. Ang mga files naman ay naglalaman ng impormasyon tungkol sa mga pulis at mga medikal na record na hindi naman dapat magkaroon ng access si Sawyer. Kalat-kalat rin sa buong silid ang mga, wires, mga computers, mga monitor na naglalaman ng mga CCTV feeds mga madidilim na pasilyo at ang mga lugar sa loob ng building, at ilang mga equipment na hindi matukoy ni Yohan kung ano.