ဆရာဝန္ထြက္သြားၿပီးတာနဲ႕ပန္း လင္းလက္ကိုကိုင္ကာမ်က္ရည္ေတြက်ေနမိတယ္။
'ငါတို႔လင္းေလးသနားပါတယ္။ဘယ္လိုလုပ္ေပးရမလဲလင္းကို။လင္းကအဲ့လူကိုသိပ္ခ်စ္တာ။အကိုမာန္ခ်စ္သူကတစ္ျခားသူဆိုရင္ေတာင္မွဟုတ္ဉီးမယ္။အခုကဟာလင္းအမျဖစ္ေနတယ္။ငါတို႔လင္းကိုဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ။အစကတည္းကမွသူကသူ႕အမနဲ႕ယွဥ္တိုင္းအၿမဲအားငယ္ေနတာ။ဘယ္လိုလုပ္ေပးရမလဲဟင္ငါတို႔။''
"ငါတို႔တစ္ခ်က္ေစာင့္ၾကည့္ရေအာင္ပန္း''
'ဟင္းးးဟင္းး'
"ဟင္ လင္းသတိရၿပီးလား။အဆင္ေျပလား။ဘယ္နားနာေနေသးလဲဟင္။ဟဲ့ရဲရင့္ဆရာဝန္သြားေခၚျမန္ျမန္''
"ေအးေအး''
" အီးဟီးအီးဟီး ပန္းငါဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဟင္။ငါ ငါကိုကို႔ကိုအရမ္းခ်စ္တာ။ငါသူ႕ကိုမစြန့္လြတ္နိုင္ဘူး။''
"ေအးပါ၊ ေအးပါမငိုနဲ႕ေတာ့ေနာ္။နင္အားနည္းေနေသးတယ္လင္း။ေတာ္ၿပီးမငိုနဲ႕ေတာ့''
"ထိုအခ်ိန္မွာဘဲဆရာေရာက္လာကာလူနာသတိရလာၿပီးဘဲ။ဆရာေဆးေပးလိုက္မယ္။အခ်ိန္မွန္မွန္ေသာက္ေပးပါ။တစ္ပတ္ေလာက္တစ္ခ်က္နားေပးပါအားနည္းလို႔။အခုကလည္းအားေဆးသြင္းထားတာကုန္ၿပီးဆိုေတာ့ျပန္လို႔ရပါၿပီး။''
"ဟုတ္ကဲ့doctor။ေက်းဇူးပါ။''
"ဝဏၰငါ့ကိုအိမ္ျပန္ပို႔ေပးပါ။ငါအိမ္ျပန္ခ်င္ၿပီး။ေဆး႐ုံမွာမေနခ်င္ဘူး''
"အင္းငါလိုက္ပို႔ေပးမယ္''
"ငါတို႔လည္းလိုက္ခဲ့မယ္။လာ လင္းကားေပၚမွာသြားေစာင့္ေနရေအာင္။ဝဏၰေကာင္တာမွာေဆးသြားထုတ္ေနတုန္း''
"အင္း''
"အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့....လင္းအဆင္ေျပရဲ႕လားဟင္။ငါတို႔အထဲထိလိုက္ပို႔ေပးမယ္။မငိုနဲ႕ေတာ့ေနာ္။အိမ္ေရာက္တာနဲ႕အိပ္ေရးဝေအာင္အိပ္လိုက္ေနာ္ဘာမွစဥ္းစားဘဲနဲ႕။''
"အင္းး၊အထဲမလိုက္ပို႔နဲ႕ေတာ့ငါ့ဘာသာဘဲသြားေတာ့မယ္။ နင္တို႔ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။အၿမဲတမ္းငါေဘးနားမွာရွိေနလို႔။''
YOU ARE READING
ကျွန်တော့်ရဲ့အရှင်သခင်(Complete)
Fantasyကျွန်တော်ဘဝမှာဘာကိုမှမျှော်လင့်ချက်မထားတော့တာတော်တော်ကြာပြီးကိုကို။ဒါပေမဲ့ကိုကိုကိုတွေ့ပြီးထဲကကျွန်တော်ကို့ကို့အချစ်ကိုမျှော်လင့်ချက်ထားခဲ့တယ်။အဲ့မျှော်လင့်ချက်ကြောင့်ကိုယ်အမကိုသစ္စာဖောက်ခဲ့တယ်။အဲ့သစ္စာဖောက်မှုကြောင့်အရာအားလုံးကိုစွန့်လွှတ်လိုက်ရတယ်...
