udręka

18 3 1
                                    

spoglądam na ciebie jak przez mgłę
zabrakło mi już tchu
nie poruszam się
chociaż chcę
mam jeszcze tyle do powiedzenia
nie rozumiem czemu płaczesz
nad marmurowym ciałem
nad zimnem nieznacznej materii
nie zniknę
zostanę tak długo jak mi pozwolisz

•cancer's thoughts•Where stories live. Discover now