Memories

CHAPTER : TWENTY - FOUR

Eleanor

"Akala ko ba Ma'am pupunta tayo sa inyo?" Nagtatakang tanong ko sa kaniya dahil nag-iba siya ng direksiyon imbes na dumeritso kami ay lumiko siya sa may kanan.

Sa pagkakaalam ko walang daan sa kanan papunta sa bahay nila Tito Lino.

Hindi nito ako sinagot bagkus tinuon lang ang atensiyon sa pagmamaneho. Napansin ko rin na nakatiim bagang siya habang panay tingin sa rear mirror.

Lilingunin ko na rin sana nang sigawan niya ako.

"Eleanor!" She yelled that made me jumped a little from where I am.

Napahawak pa ako sa puso ko dahil sa sigaw niya. Ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso ko na daig pa ang nagpapalpitate sa kaba. Ano ba problema niya? Nagatatanong lang ung tao eh.

"Why are you yelling at me?" Mahina kong tanong sa kaniya at yumuko.

Bigla bigla nalang siyang naninigaw diyan. Wala naman akong ginagawang masama, titingnan ko lang din naman 'yong kanina niya pa tinitingnan eh.

"J-just don't look at the mirror okay?!" She lowly yelled and tightened the grip on the steering wheel. The car speed were a kinda fast right now. She looks like she was trying to avoid someone and I know who is it.

"I know what is it, Avaline. Someone tailing is, isn't?" Tanong ko sa kaniya at tumingin sa may side mirror and I was right there was a black SUV car tailing us.

"You don't have to worry, Mi Amor. I'll make them mislead the way. As long as you are with me, you are safe." Aniya.

Napakagat naman ako sa ibabang labi ko dahil nasa gitna na nga kami ng binggit na hinahabol ngayon pa ako kinikilig sa sinabi niya. Anak ng tokwa ka talaga Eleanor malakas ang sapak mo.

Ilang eskinita at highway pa ang dinaanan namin bago makarating ng ligtas sa mansion ng mga Dela Costa.

Pinagbuksan naman ako ni Ma'am ng pintuan bago igiya papalabas na siyang kinapula ko dahil kita ko rito ang mapanuksong tingin ni Tito Lino even Tita Aurora ay ganu'n din. They were nudging each other side while teasingly looking to our direction but the latter didn't mind them.

"Hello sweety." Bati ni Tita Aurora kay Ma'am pagkalapit namin sa kanila atsaka kami bineso. Si Tito naman ay nandiyan pa rin ang mapanuksong tingin niya kaya inirapan siya ni Ma'am.

"Hello Dad."

"Hello Anak. Meet the parents na ba?" Tukso nito sa huli.

"You met her a long time ago Dad. Stop teasing us. I might choose to go home with her." Malamig nitong turan kaya napatikom naman si Tito ng bibig niya at tumango tango pa bago naunang pumunta sa Dining Hall.

Napanganga naman ako sa dami ng pagkain na nakalatag ngayon sa table nila dahil parang may feast sa dami nito.

"Is it too much Tito?" Singit ko sa kanila.

"Konti pa nga 'yan eh, pero huwag kang mag alala mauubos natin 'yan. We have other people to eat this." Nakangiti niyang sabi at tumingin sa mga katulong na nakayuko sa amin ngayon.

Oh he was pertaining to his worker. That's nice. Kung ano pala ang kakainin namin ngayon makakain rin pala ng mga tauhan niya rito. That's rare to find a boss who will treat you the same like status doesn't matter. Mostly a rich people who hired a workers they just treated them like a trash, well I experienced those when I was working as a maid in Spain.

"Let's sit." Masayang aya ni Tita na sinunod naman namin.

Pinaghila ko muna si Ma'am ng upuan bago ako umupo sa tabi nito. Nagdasal narin kami bago magsimulang kumain.