ေန႔စဥ္ရွင္သန္ေနရတဲ့ဘဝႀကီးမွာ ေတြ႕ဆုံၾကဳံကြဲဆိုတဲ့ ဓမၼတာ သေဘာတရားက လြန္ဆန္လို႔ မရမွန္း ကၽြန္မ နားလည္ထားေပမယ့္ ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ ေၾကာက္စရာ အိပ္မက္ဆိုးႀကီးပါပဲ။
အဲ့အိပ္မက္ဆိုးရဲ့ တစ္ဖက္မွာ ကၽြန္မဟာတြယ္ၿငိေႏွာင္ငင္တတ္တဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြ၊ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြကို ေၾကာက္ရြံ့ ထြက္ေျပးေနခဲ့ေတာ့တယ္။
ေလာကႀကီးက မတရားဘူး ကံၾကမၼာက ရက္စက္တယ္ လို႔ အျပစ္တင္လိုက္ဖို႔ကို အားအင္ခ်ိနဲ႔ ခဲ့ရတဲ့ ကၽြန္မဘဝက တစ္ေထာင့္တစ္ည ပုံျပင္တစ္ပုဒ္ မဟုတ္ေပမယ့္ နာက်င္စရာ ဇာတ္ဝင္ခန္းေတြနဲ႔ ဖန္တီးထားတဲ့ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ေပါ့....။
ကၽြန္မ လူေလာကထဲ စေရာက္လို႔ မ်က္လုံးေသးေသးေလးေတြ မပြင့္ဘဲ အာေခါင္ျခစ္ ငိုယိုသံျပဳေနစဥ္မွာပဲ အေမဆိုတဲ့ ကၽြန္မကိုေမြးဖြားခဲ့တဲ့ မိခင္ဟာ ေလာကႀကီးထဲက ထြက္ခြါသြားခဲ့တယ္။ ကၽြန္မဟာ မိနစ္အနည္းငယ္ေလးပဲ ေတြ႕ဆုံခြင့္ရလိုက္တဲ့ မိခင္ကို တစ္ဘဝစာ ခြဲခြါလိုက္ရၿပီ။ ကၽြန္မ အသိဉာဏ္မွာ ဘာမွမရွိေပမယ့္ ဆာေလာင္မႈနဲ႔ ငိုေႂကြးျခင္းမွာ မိခင္ေမတၱာေတြပါ မရနိုင္ေတာ့ေၾကာင္း ႏွလုံးသားက ခံစားသိရွိ
ခဲ့မယ္ ထင္ပါတယ္။
မိတဆိုးျဖစ္ရတဲ့ ကၽြန္မဘဝမွာ ကၽြန္မရဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာ မိသားစုဝင္ျဖစ္တဲ့ အေဖဟာလည္း ကၽြန္မကို ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ ေန႔ေန႔ညည အရက္ေတြ ဖိေသာက္ေနခဲ့တယ္။
အေဖရဲ့အစ္မ အေဒၚအပ်ိဳႀကီးရဲ့
က႐ုဏာသက္စြာ ၾကည့္ရႈေစာင့္ေရွာက္ေပးမႈေၾကာင့္သာ ကၽြန္မ ရွင္သန္ေနခြင့္ရခဲ့တယ္။
လူမွန္းသိတတ္စ အရြယ္ကတည္းက ကၽြန္မ
အတြက္ တြယ္တာရာ ဆိုတာ ႀကီးႀကီး တစ္ေယာက္တည္းသာ။ အေမဘက္က ေဆြမ်ိဳးေတြက ကၽြန္မ ေမြးဖြားလာခဲ့လို႔ အေမ ေသခဲ့ရတယ္ဆိုၿပီး ကၽြန္မကို မုန္းတီးေနခဲ့ၾကတာေပါ့။အေမဟာ ေသးငယ္တဲ့ဒီၿမိဳ႕ေလးမွာ ႂကြယ္ဝတဲ့မိသားစုတစ္စုရဲ့ အခ်စ္ခံ အေထြးဆုံးသမီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး အေဖက အေမတို႔ၿခံရဲ့အလုပ္သမားတစ္ဦးျဖစ္တာေၾကာင့္ အေဖနဲ႔အေမ တို႔ေမတၱာမၽွခဲ့ၾကတဲ့အခါ အေမ့မိသားစုက ခါးခါးသီးသီး ျငင္းပယ္ကာ ေဝးကြာေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးႀကံစည္ခဲ့ၾကတယ္တဲ့။အေဖနဲ႔ ႏွစ္ဦးသေဘာတူလက္ထပ္လိုက္တဲ့အတြက္ အေမ့ကို သမီးအျဖစ္ကေနအေမြျပတ္စြန္႔လႊတ္ခဲ့တဲ့ အဘြားဟာလည္း ကၽြန္မကို ၿဂိဳဟ္ဆိုးတစ္ခုလို႔သတ္မွတ္ကာ ေျမးအျဖစ္အသိမွတ္မျပဳခဲ့ပါဘူး။
DU LIEST GERADE
စွန်းထင်းပွင့်လွှာ (Completed)
Kurzgeschichtenပတ်ဝန်းကျင်ဆိုတဲ့ အရောင်တွေသာ မစွန်းထင်းခဲ့ရင် အဖြူရောင်ပန်းပွင့်လေးဟာ အလှဆုံး ပွင့်လန်းရှင်သန်သွားမှာပါ....
