Mecburiyetten Aşk (B×B)

6.

Yazardan

Tam o anda Can'ın telefonu çaldı. İş ile ilgili önemli bi telefon olduğu için müsaade isteyip 10 dakika kadar telde ortağı ve yakın arkadaşı Yusuf ile konuştu. Duruşması vardı ertesi gün ama olaylar yüzünden ne Yusuf' a evlilik durumunu anlatabilmişti ne de işlerini takip edebilmişti. İki gündür yaşadıkları ona ağır geliyordu. Derdini yanacak kadar da açık bi insan değildi, hiçbir zaman mız mız olmamıştı. Gel gelelim karşısında kendisini geceleyin yiyip bitirmeyi amaçlayan boğa da ayrı bi alemdi işte.

Demir telefonda kaşlarını çatarak konuşan sevdiğini izliyordu. Kimle konuştuğunu sormak ne konuştuğunu niye canının sıkkın olduğunu sormayı deli gibi istiyordu. Artık onun kocasıydı, sormak onun hakkıydı elbet ama düğün öncesi ters bi tepki almak istemiyordu.

Telefonu kapatmaya yakın Demir'e yaklaştı ve teli biraz uzak tutarak

" Yarın duruşmam var, nikahtan sonra yola çıkmam lazım, nasıl yapalım."

Hiç düşünmeden cevap verdi, işine ne kadar önem verdiğini biliyordu.

" Tamam güzelim bilet bakıyorum hemen."

Can'ın güzelim lafını duyunca mı yoksa sorun çıkarmadığı için mi gülümsediğini bilemese de dudağının kıvrımında takıldı kaldı bi an.

Can hala yakında olduğu için teldeki konuşmaya kulak misafiri oldu.

" Evet akşam nikahım var, ufak bi düğün olacak sanırım."

"Gelince anlatırım Yusuf, uzatma tamam."

Teli kapatınca Demir'in yanına adımladı

" Uçağı hazırlayacaklar, düğün sonrası yola çıkarız."

" Uçağın mı var, gerek yok benim için, bilet bakarım hem işlerin vardır gelmene gerek yok." Demir'in kaşları çatıldı bu sözleri duyunca.

" Birincisi evet uçağım var, ikincisi eşim olduğun için tabi ki gerek var, ayrıca bundan sonra sen nereye ben oraya Can."

Can aslında kimseye yük olmak istemediğinden böyle davranıyordu, babasına bile yük olmayan Can için bu doğal bi tepkiydi ancak Demir kızmıştı daha doğrusu bakışlarında kırgınlık vardı. Can durumu düzeltmek istedi. Sonuçta tıpkı kendisi gibi Demir de bu evliliğe mahkumdu ve onun için çabaladığı barizdi.

" Demir kusura bakma, yanlış anlamanı istemem, tamam dediğin gibi olsun. Bu arada Yusuf ortağımdır aynı zamanda yakın arkadaşım."

Sormasa da açıklamak istemişti, kırgın bakışları düzeldi Demir' in

"Benim eve gideriz sen de istersen, o kadar ani evleniyoruz ki hiç bu konuları konuşmaya fırsatımız olmadı."

" Haklısın konuşamadık, birlikte karar verelim yeni hayatımız için. Benim de düzenim İstanbul' da. Buradaki işler için zaman zaman buraya gelmek zorundayım. Yaşayacağımız yere sen karar ver, istersen benim eve, istersen senin eve, istersen de yeni bi eve yerleşiriz."

" Aslına bakarsan homeofis tarzı bekar hayatına uygun bi evim var. Bugüne kadar evliliği hiç düşünmedim. Sanırım benim ev çok uygun değil ikimiz için."

" O halde bu gecelik senin eve geçelim duruşmandan sonra benimkine geçeriz. Seni çaldırıyorum kaydet. Ben hazırlıklara bakayım. Al bu odanın kartı son kat kral dairesi, dinlen biraz, uyandırmaya gelirim güzelim." diyip alnından öptü, gamzelerini Can' a sundu yine.

Keyfi yerine gelmişti çok şükür. Can da ona adım atıyordu. Bu onun için rüya gibiydi.

Ağa düğünü olduğu için tüm aşiret çağırıldı. Hele ki adaletiyle bilinen tüm Mardin' in gönlünün ağasıysa düğününe gitmemek mümkün değildi. Herkes Demir Ağa' nın nasıl biriyle evlendiğini merak ediyordu, berdel evliliği yapmak zorunda olduğu için kimisi onun için üzülüyordu, kimisi ise onunla akraba olamadığı için kıskanıyordu, hele gönlü yanık kızlar, erkekler hasetinden çatlamışlardı haberi duyunca. Bilseler ki ağaları için bu sadece düğün değil vuslattır, berdel değil kalbine mühürdür, onun için elbet daha da mutlu olacaklardı.

Nikah zamanına bi saat kala Demir odaya girdi. Can' ı yatakta cenin pozisyonunda küçücük halde bulan Demir aşkla baktı yine. Gözlerindeki aleve sadece tutku diyemezsiniz. Aşk, şefkat, özlem, saygı, beğeni, ihtiyaç... Hepsini taşıyordu o gözler.
O Can' ın her şeyi olmak istiyordu, vazgeçilmezi.

Yanına uzandı. Derin uyuyan Can onu fark etmedi. Alnından öptü uyanmadı. Yanağından öptü uyanmadı. Boynundan öpünce huylanıp sırtüstü yattı. Demir için daha açık bi alan çıkmış oldu. Dudaklarından öptü hafifçe. Dalgalı saçlarını alnından çekip yine öptüp çekildiğine yeşiller ona bakıyordu.

" Günaydın uykucu"

( Mrb. Okuyucularım.Bölümleri sabit aralıklarla atmıyorum, kafama estikçe işte. Destek ve yorumlar beni mutlu eder:))