| Bir ajanın iş adamına ihaneti.|
Elleri yumruk halinde nefret kusan bakışlarla yüzüme baktı. "Bunu bana nasıl yaptın? Her şey bu kadar mı değersizdi senin için?" deyip o yumruğunu masaya vurdu.
Kılım kıpırdamadığı halde onun yüzüne baktım. "Mecbu...
Ben geldiiim. Lütfen bu bölüm için fazla yorum yapalım mı? Oyları da unutmayalım❤️
Şu an profilimde Mutena isimli kurgu yayınlıyorum. Mutlaka bir göz atın. Konusu* Popüler Alp disiplini yıldızı Andıç Gözcü ile yıllar önce hafızasını kaybetmiş Mayda Ünsal'In gizemli karşılaşmasıyla geçmişteki sırlar teker teker çözülüyor. Onların ki tesadüf müydü kader miydi? Mayda'nın geçmişinde neler olmuştu? Bunları merak ediyorsanız göz atmanızı tavsiye ederim.
instagram: ulduzmakh (takip ederek yblardan haberdar olabilirsiniz)
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Hangi akılla olduğunu bilmiyorum ama Koral'e tutsak kaldığımı hissediyordum. Onun her zaman konuşmasını, bana gülmesini istiyordum. Aşk mıydı? Lütfen olmasın. Olsa eğer çok kötü olacaktı. Ben ona karşı bir duygu beslemediğimi düşünüyor, her zaman uzak durmaya çalışıyordum ama aslında ona ne kadar yaklaştığımın farkında bile değildim. Tam olarak, dediği gibi bir nefes kadar uzağımdaydı. Onu öpmemi istiyordu, öpmesini istiyordum. Ancak benden uzaklaştığında kendime gelmiştim.
Ona karşı mahçuptum. Hatalıydım; yalnız bırakmamam gerekiyordu ama başka çarem yoktu. Yutkunarak, "Koral," dediğimde benden uzaklaştı. Saçlarını karıştırarak, "Masanın üzerindeki zarf senin için," dediğinde kaşlarım çatıldı. Ne zarfından bahsediyordu?İstemsizce o tarafa yöneldim. Masanın üzerindeki zarfı elime aldığımda içinde para olduğunu gördüm. Bana mıydı? Ama bu...
"Avans." Nereden biliyordu?
"Sen nereden..." Lafımı böldü. "Ben Uzel ile konuştuklarınızı duydum. Annen de ilaçlarının bittiğini söyledi." Şaşkınlıkla ona baktım. Annem onunla mı konuşmuştu?
"Ne?" diye şaşkınca soludum. Neden bahsediyordu.
"Evet. Pencereden bana Mehir'e hatırlat ilacımı alsın dedi." Yutkunmaya çalıştım ama boğazımda büyük bir yumru vardı. Annem bunu neden yapmıştı? Zaten alacaktım! Saçlarımı kulağımın arkasına iliştirdim. Onun karşısında kıvrınmamak için dururken, "Şey... Teşekkür ederim," diye mırıldandım.
"Önemli değil. Avans istiyorsan bana söyleyebilirdin. Zaten birkaç güne maaşını verecektim."
Bir şey demeden ona baktığımda masasına geçmişti. "Pekala ben gideyim." Yanından gitmek için hareketlenecektim ki, "David'i nereden tanıyorsun?" diye sorduğunda irkildim.
"Tanımıyorum."
Neden ilgileniyordu ki? Dudaklarımı birbirine bastırdım. Şu an ilgiyle suratıma baktığında, "Emin misin? Bana pek öyle gelmedi," deyip belgeleri toparladı.
Kaşlarım çatıldı. "Pardon ama beni mi sorguluyorsun?" diye sorgu dolu ifadeyle baktım.
