Κεφάλαιο 2

256 13 2
                                    

ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΡΩΙ

Αθήνας POV

Σημερα το πρωι άργησα να ξυπνήσω. Σηκώθηκα από το κρεβάτι ντύθηκα γρήγορα πήρα την τσαντα μου και εφυγα τρεχοντας.

Μολις εφτασα στο σχολειο ειδα οτι ολοι ειχαν παει στις ταξεις τους οταν εφτασα στην δικια μου ειδα μια καθηγιτρια η οποια πρεπει ήταν καινούργια

"Καλημερα συγνώμη που άργησα"

"Περασε αλλα να μην ξανά συμβει σε παρακαλω"

"Μαλιστα"απαντησα και πηγα να κάτσω αλλά σταματησα όταν είδα ότι όλες οι θέσεις είναι καλυμμένες εκτός από μια.

Η μόνη που ειναι κενή είναι αυτή δίπλα στην ΦΑΙΗ

"Τι συμβαίνει γιατι δεν κάθεσαι;"με ρώτησε η καθηγήτρια

"Συγνώμη κυρία αλλά εγώ δίπλα σε αυτήν δεν κάθομαι πετάχτηκε η Φαιη

"Ναι γιατί νομίζεις εγώ έχω την όρεξη σου"

"Εσένα ποιος σου μίλησε τωρα;"γυρισε και μου είπε με υφακι

"Δεν χρειάζεται να μου μιλήσει κάποιος πήρα τον λόγο μόνη μου"

"Σιγα ρε miss κόσμος"

"Ειπε αυτη που την νοιάζει μόνο ο εαυτός της"

"Αν ήξερες τον χαρακτήρα μου θα καταλάβαινες ότι δεν ειμαι έτσι"

"Όχι ευχαριστώ δεν θέλω να μπλέκω με άτομα που στο τελος θα το μετανιώσω"

"Εσυ χάνεις εμένα δεν με νοιάζει"

"Αλήθεια τώρα τι νομίζεις ότι είσαι τίποτα καλυτερη; Αμφιβάλλω αν όσες καργιες ήταν μαζί σου πέρασαν καλα και νομίζω καταλαβαίνεις τι εννοω"

"Σοβαρά τώρα σκασε έχεις κουράσει"

"ΑΡΚΕΤΑ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΤΩΡΑ"μας φώναξε η καθηγήτρια

Η μισή ταξη είχε μείνει με όλα αυτά που λέγαμε ενω οι άλλοι μισοί έκαναν διαφορά σχόλια όπως "οοο"

Άρπαξα την τσάντα μου και βγήκα αμέσως από την τάξη θυμωμένη πηγα στο γραφείο του διευθυντή περιμενα απο εξω μεχρι να ερθει και η αλλη. Οταν ηρθε μπηκαμε μεσα.

"Βρε βρε καλως μας ηρθατε κοριτσια και πολύ αργησατε μαλλον" ειπε ο διευθυντης

"Γεια σας" μουρμουρησα εγω

"Περάστε καθίστε μην στέκεστε"

Ειπε ειρωνικά αφού φυσικά είχε καταλάβει τον λόγο για τον οποίο είχαμε έρθει αφού μας έχουν στείλει πολλές φορές στο γραφείο γιατί τσακωνομαστε και εδώ που τα λέμε ο διευθυντής μας είναι πολύ κουλ αφού ούτε μια φορά δεν έχουμε φάει αποβολή άλλος στην θεση του θα μας είχε γαμησει το ταμτιριρι. Τέλος πάντων. Αφου καθησαμε μας κοιταξε και συνεχισε να μιλαει

"Λοιπον ακουω,πως και απο τα μερη μας;" ρωτησε αλλα καμια δεν απαντησε και οι δυο κοιτουσαμε το πατωμα και δεν ειχαμε βγαλει αχνα

"Θέλετε να το μαντέψω;Εγω δεν έχω θέμα είμαι πολύ καλός σε αυτό το παιχνιδι" ειπε και πάλι δεν μιλήσαμε

"Ωραια λοιπον ας το πάμε έτσι.Εγω πιστεύω ότι ηρθατε εδώ πέρα γιατί τσακωθηκατε μπροστα σε καποιον καθηγητη ή καθηγητρια ως συνηθως σωστα μεχρι εδω;"

"Ναι"ειπε η Φαιη

"Αυτο ομως που δεν ξερω ειναι γιατι τσακωθηκατε αυτη την φορα"

"Γιατι η καινουργια καθηγητρια ηθελε να μας βαλει να κατσουμε μαζι" ειπα εγω

"Μαλιστα"ειπε και σηκωθηκε και ηρθε αναμεσα στις δυο καρεκλες που καθομασταν

"Εε λοιπον σας εχω καλα νεα. Οχι μονο θα καθησετε στο ιδιο θρανιο αλλα θα ζητησετε συγνωμη και απο την καθηγητρια που της δημιουργησατε προβλημα"ειπε χαμογελαστος

"Με τιποτα" ειπα και πεταχτηκα πανω αλλα εβαλε το χερι του στον ωμο μου αναγκαζοντας με να ξανακατσω

"Αυτο που ειπα θα γινει τελος τωρα φυγετε γιατι εχω και δουλειες"ειπε και φυγαμε για να πάμε στο προαύλιο αφού τόση ώρα ειχε χτυπήσει κουδούνι για διάλειμμα

I wanna to be yours foreverOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz