Me Caes Bien [Completed]

Chapter 2

Chapter 2

"In a world full of mystery, their is me, who are snorring around." Saad ng kapatid ni proxi, si Python.

"Kabaliktaran ng isang mabangis na ahas si python, Siya ay isang napakabait na bata na di makikitaan ng kamalian.
Isa lang ang natatanging meron sya, ang kagaguhan sa katawan."

"Ate hindi ganyan! Ang pangit naman pakinggan nyan eh" saad ni python.

Andito ako ngayon sa bahay. Since nandito naman nadin ako, sinulit ko na ang makipaglaro sa kapatid kong makulit.

12 years old na sya at nakikitaan na sya ng puro kalokohan.

"Si python ay isang magiting na mandirigma na nanggaling pa sa mundo ng bts! Gano ate!"  Saad ni python.

Minsan talaga ang sarap manakit nang kapatid.

"Walang mundo ng bts! tigilan mo ko pyhton kung ano-ano pumapasok sa utak mo patingin nga ng mga yan!" Saad ko naman dahil na curious ako sa pinaggagawa nang babaeng to.

Kay python lang talaga lumalabas yung pagiging normal na tao ko. Hindi ko sinasabi na engkanto ako sa iba. Jusme!

Most of the time cold ako, because i don't have friends even with anyone, kasi I have a reason.

Friends are not temporary, nandyaan sila for good and bad times,but still iiwan ka in the end.

In the end bago ako umalis, sinabihan ako ni python na isesend nalang daw nya sa'ken. Puro talaga kalokohan 'tong batang 'to.

Nag-aabang na agad ako ng tricycle sa labasan, ng biglang may tumigil na kotse sa mismong harap ko.

Minsan iniisip ko, kung katawang tao pa ang pagkakakilala nila saaken.

At dahil talamak ang chismosa dito sa lugar namen ay halos mahigit na ang ulo nila kakatanaw. Sige chismis pa.

Mga Marites at Marisol, may bagong pangalan ang chismosa. Epay.

Hinihintay kong bumababa 'yung may-ari,apaka antipatiko namn nito. Sa harap ko talaga!?Muka lang akong parking lot, hoy!

Si Zach lang pala, impyernes maynagsusundo saken. *Fliphair

Kapal ng muka ko banda dito. Pero...Enebe keshe ehe~

"Hahatid mo ko?" Pakapalan nato. Nakita ko kung paano tumaas ang kilay nya na mataas na. 

Kalalaking tao, sadista.

"No. I'm just looking at the restaurant near here." Saad ni zach na natatawa pa. Kita ko Kung paano maglaro ang kanyang daliri ngayon sa manibela.

Alam kong medyo pahiya ako do'n.
Pero di ako natutuwa sa awra neto ah.

"Aba't mukang kumikerengkeng nadin itong anak ni ano ah!" Sabi ng chismosa kong kapitbahay. Si Epay.

Minsan ansarap salaksakan nang tubo itong bunganga nya. Promise.

"Kalma proxi di ka pinalaki ng ganyan." sabi ng kaluluwa ko.

"I'm kinda tired. Can i see your house?" Saad ni zach. Sana lahat pag pagod tumingin nang ibang bahay.

Nagulat ako ng bigla tong lumabas sa kotse nya, na sanhi ng pagtigil nang mabahong paghinga ng kapitbahay kong mga chismosa.

Pogi no? panis san pa kayo, sakin na yan. Charr

Kalma, patola ako dati ngayon kalabasa nalang.

Pinapasok ko na sya sa bahay, dahil ang weird naman kung papalabasin ko sya, kung nasa labas pa kami.