ဇာတ္လိုက္၏ဗီလိန္မိေထြး | ဇာတ်လိုက်၏ဗီလိန်မိထွေး Book II

၂၀၉

အပိုင်း (၂၀၉) 

ဒီအချိန်မှာတော့ ယန်ရှုယွီသည် ရယ်ချင်စိတ်ပဲဖြစ်လာသည်။ Dorsettအတွင်းသတင်းတစ်ခုရှိတာကတော့ ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းမှာရှိသည့်နာမည်ကြီးဟိုတယ်တိုင်းတွင် သူတို့၏ဘော့စ်ဆီ၌ ကိုယ်ပိုင်အခန်းတစ်ခုရှိပြီး ထိုအခန်းတွေထဲတွင် ပရိဘောဂ နှင့် အပြင်အဆင်တွေပါ တူညီရုံမကပါပဲ ပန်းအိုးထားသည့်နေရာကအစ တစ်ထပ်တည်းတူညီသည်ဆိုတာပင်။ 

 ဘော့စ်ကနေပြီး ထိုနေရာတိုင်းကိုမရောက်သေးဘူးဆိုရင်တောင်မှ သူတို့တွေက ဘော့စ်အတွက် ပြင်ဆင်ပေးထားမြဲပင်။ 

ဒီသတင်းကို လူတိုင်းကြားဖူးသလောက် ဘယ်သူမှတော့ မျက်မြင်ကိုယ်တွေ့ မမြင်ဖူးသေးပေ။ ဒီတိုင်း ဟိုတယ်ဝန်ထမ်းတွေကြားမှာရှိသည့် ကောလဟာလတစ်ခုသာဖြစ်သည်။ အခုတော့ သူမကိုယ်ပိုင်မျက်လုံးတွေနှင့် တွေ့လိုက်ရသည့်အခါမှာ ယန်ရှုယွီသည် အခုလိုထူးခြားဆန်းကြယ်မှုတစ်ခုကို မျက်မြင်တွေ့လိုက်ရသည့်အတွက် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုဂုဏ်မြောက်သွားတော့သည်။ 

သူမအတွေးတွေက ဖြောင့်ဖြောင့်တန်းတန်းကောင်းကောင်းမွန်မွန်ဆိုပေမယ့် တစ်ဖက်က ဘော့စ်ကတော့ ကျေနပ်နေသည်။ သူသည် ပြုံးကာ ပြောလိုက်သည်။ "ကြည့်ရတာ အဲ့ကတည်းက မင်းအတွက် တစ်သက်တာထိကို စိတ်ထဲစွဲထင်သွားပုံပဲ" 

သူက အဲ့ဒါကို ဘာကြောင့်ဒီလောက်ထိ စိတ်ကျေနပ်နေရတာလဲ? ယန်ရှုယွီသည် တစ်စက္ကန့်လောက်တုံ့ဆိုင်းတွေဝေနေပြီးမှ ဘော့စ်ဘာကိုဆိုလိုချင်တာလဲဆိုတာ သူမနောက်ဆုံးတော့ နားလည်သွားသည်။ သူ့အခန်း၊ ဟိုတယ်Dorsett၊ အဲ့ဒီည... 

အတွေ့အကြုံရှိပါတယ်ဆိုပြီး အမြဲလိုလိုကြွားဝါနေတတ်သည့် ယန်ရှုယွီမှာ ရုတ်တရပ်ပြီး လက်မခံနိုင်စရာကောင်းစွာ ရှက်သွေးဖြန်းသွားသည်။ ဘယ်လိုပဲနေနေ တစ်စုံတစ်ယောက်က မတတ်သာသည့်အခြေအနေမျိုးမှာ အခွင့်ကောင်းယူလိုက်မိခြင်းက သူမဘဝတစ်လျှောက်လုံးတွင် ဘယ်တော့ခါမှ ဖျောက်ဖျက်ပစ်လို့မရနိုင်သည့် အတိတ်မည်းကြီးတစ်ခုဖြစ်နိုင်လောက်သည်။ 

ယန်ရှုယွီ၏မျက်လုံးတွေက တစ်ခဏလောက်ကို ပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်ဖြစ်သွားသည်။ မျက်နှာပူတာကြောင့် သူမသည် စကားလမ်းကြောင်းကို ပြောင်းလိုက်သည်။ "အမ်... အိုး ဟုတ်သား ရှင်ဘယ်လိုလုပ်ပြီးနိုးနေတာလဲ? ရှင်ဘယ်လောက်ပဲအိပ်ရသေးလဲ?"