"မဲ့ ထန္းဖ်ားေနလို႔ အဲ့တာဆန္ျပဳတ္ေလးနည္းနည္းလုပ္ေပးပါလား"
ဟုတ္ပါသည္မေန႔က ေဖာကိုကယ္မဲ့လူစြမ္းေကာင္းျကီးကို ေဖာကျပန္ကယ္လာရတဲ့အျပင္ အစစ္ပါထပ္ဖ်ားေနၿပီမို႔ ေဖာမသိေအာင္ မဲ့ကိုခပ္တိုးတိုးလာေျပာရျခင္းျဖစ္သည္
မဲ့ ကလည္းဆန္ျပဳတ္ကိုေသခ်ာေလးလုပ္ေပးတာေမႊးခ်က္ပဲ..ထန္းေတာ့မသိ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ဆန္ျပဳတ္ကိုထန္းဆီမေရာက္ခင္ လမ္းတစ္၀က္မွာတင္ ေတာ္ေတာ္နွိုက္ျမည္းၿပီးသြားၿပီ..
အခန္းတံခါးေလးအသာဟၾကည့္ေတာ့ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက Laptopတစ္လံုးနဲ႔ အလုပ္လုပ္ေနေလရဲ႕
ထန္းဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲေသမလိုဖ်ားေနပါေစ အလုပ္ေတာ့အပင္ပန္းခံလုပ္သည္ ေျပာမရဆိုမရဆိုတဲ့ပံုစံမ်ိဳးထဲ ထန္းကတစ္ေယာက္အပါအ၀င္ျဖစ္တယ္
"ထန္း အဲ့အလုပ္ကိုထား ဆန္ျပဳတ္ေသာက္ ၿပီးရင္ေဆးေသာက္ၿပီးနားေတာ့"
ထိုက္ရဲ႕အေျပာကိုတစ္ခ်က္သာလွမ္းၾကည့္ၿပီး အလုပ္မွာအာရံုျပန္စိုက္ကာ တိုးညႇင္းစြာျပန္ေျဖလိုက္တယ္
"ခဏေလးပါ ထိုက္ ၿပီးခါနီးၿပီ ခဏပဲ"
"ထန္း အခုလာကြာထပ္မေျပာဘူး"
"ထိုက္ကလည္း တစ္ခါတည္းၿပီးသြားေအာင္လို႔ပါ ခဏေနာ္.."
ေျပာရလက္ေပါက္ကပ္တဲ့သူကို ထိုက္လည္းေျပာမေနေတာ့ဘဲ ေရခ်ိဳးခန္းသံုးတဘက္တစ္ထည္ကိုယူကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲပဲ ၀င္သြားလိုက္တယ္
ထန္းလဘ္းထိုက္စိတ္ဆိုးသြားတာကိုသိၿပီး အလုပ္ကိုအျမန္လက္စသတ္ကာ အိပ္ယာေပၚကပဲ ေအးေဆးထိုက္ကို ျပန္ေစာင့္ေနလိုက္တယ္
မၾကာပါဘူးထိုက္ ထြက္လာၿပီး အ၀တ္အစားသစ္တာေလးေတြေ႐ြးေနတာေၾကာင့္ စပ္စုမိလိုက္တာ
"ေဟ့ ထိုက္ ဘယ္သြားမလို႔လဲ"
"မင္းနဲ႔ေ၀းရာသြားမလို႔"
"ဟာ ထိုက္ကလည္း"
"ငါကေျပာရခက္တဲ့လူဆိုမႀကိဳက္တာ မင္းသိတယ္မလား ထန္း ေတာ္ၿပီ"
"ထိုက္ ေတာင္းပန္တယ္ေလေနာ္ ေနမေကာင္းတဲ့သူကိုဒီလိုပစ္ထားခဲ့မလို႔လား"
YOU ARE READING
"အချစ်နဲ့ဖောကြားဝယ်" 'short fiction'(Completed)
Fanfictionသမက္နဲ႔ေယာကၡထီးၾကားကအခီြအလဲြေလးေတြရယ္ ထန္းနဲ႔ထိုက္ဆိုတဲ့အခ်စ္ငွက္ေလးနွစ္ေကာင္ရဲ႕RoမႈSweetမွာေတြကိုcomedyဆန္ဆန္ေရးဖဲြထားျခင္းသာျဖစ္ပါသည္... ဤFicသည္စိတ္ကူးျဖင့္သာေရးသားျခင္းျဖစ္သည္.. ✍️winterdaisy88
