Kapitulli 10

456 25 119
                                    

Alesia pov

Nuk arrija ta besoja ate qe sapo kishte ndodhur

Me dukej e gjithe ajo situat absurde

U ktheva nga vajzat dhe e pash qe kishin ngelur duke me pare

Mbas disa minutash u cova te ikja

Ju thash vajzave qe nuk mund te kthehesha ne shkolle

Duke ecur per mes atij bulevardi
plote me njerez me dukej sikur askush nuk egzistonte ne ate momente

Vetem mendoja se perse ai e beri ate gje ?

Pse duhej te luante me mua kur ai e kishte ditur se kush jam ?

Kisha shume "PSE" ne mendjen time

Nuk mund te ishte e gjitha thjeshte nje rastesi

Kur nje ze me nxjere nga ato mendime qe kisha ne Koke

Dhe ai ze Ishte mbas meje

Flavio: Alesia hejjjjjjj

Dikush me thirri dhe e kuptova kush ishte

Vazhdova rrugen sepse njeriu i fundit qe doja te shihja e te flisja ishte ai .

Flavio: Alesia ndalo ,, dua te flas me ty

Nuk doja te ndaloja

Por shikoja njerezit qe kthenin e shikonin kur ai therriste

E kjo nuk me pelqeu

Se kisha frik se mos dikush e shikonte dhe i thoshte dicka babit

Dhe sigurisht qe do ja thoshte sic e mendonte ai jo sic ishte

Flavio: mund te vij mbrapa deri tek lagja une se kam problem

Alesia : cfare dreqin do ?

Flavio: pse akoma nuk e ke kuptuar

Alesia: te gjitha i kam kuptuar

Tani me lere te qete dhe mos me dil me perpara

Flavio: e shoh qe je e nevrikosur

Kshuqe per sot e lejm ketu

Alesia: pergjithmon jo per sot

Flavio: Ate e vendos une tani

I ktheva shpinen dhe bera te iki

Kur ai perseri foli duke e ngritit zerin

Flavio: dhe ta dish i adhuroj syt e tu ,,

Vazhdova rrugen por se kuptova
Pse me pelqeu ajo qe me tha

Eli pov

Alesia iku mbeta e habitur se nuk e kuptova c'ishte ajo qe ndodhi

Kur Bina me tregoi gjithcka i thash
qe te lutej qe mes tyre te linde dicka e vertet sepse nese ai djale kishte per qellim te luante me Alesian ,,

Te Jetosh PerseriWhere stories live. Discover now