---
کیم‌سوکجین:
به خاطر اینکه من واقعا خودمو دوست ندارم، حتی خیلی کمتر از اونی که نشون می‌دادم
یون‌سون:
جین...
کیم‌سوکجین:
من متاسفم یون‌سون
یون‌سون:
برای چی میگی متاسفی؟
کیم‌سوکجین:
نمیدونم
کیم‌سوکجین:
برای اینکه باعث شدم فکر کنی همچین آدمی هستم که درواقع نیستم
کیم‌سوکجین:
من خیلی رقت انگیزم
یون‌سون:
جین، لطفا اینو نگو
کیم‌سوکجین:
من درباره ی خودم لاف می‌زدم و دروغ می‌گفتم و خودمو یک آدم با اعتماد به نفس نشون می‌دادم
کیم‌سوکجین:
ولی توی واقعیت من درباره ی هیچ چیز مطمئن نیستم
کیم‌سوکجین:
هیچ کاری نیست که من توش خوب باشم
یون‌سون:
چی داری میگی
یون‌سون:
تو شگفت انگیز ترین آدمی هستی که دیدم، لطفا این حرفا رو نگو
کیم‌سوکجین:
اصولا مردم اینو راجبم میگن ولی من خودمو خوب می‌شناسم یون‌سون
کیم‌سوکجین:
میدونم که یکم خوش قیافم ولی همش همینه
کیم‌سوکجین:
من هیچ استعدادی ندارم
کیم‌سوکجین:
درون من یک حفره ی توخالی وجود داره و من همیشه احساس تنهایی میکنم
کیم‌سوکجین:
چون هیچی وجود نداره و من خیلی-
کیم‌سوکجین:
من صدای منحصر بفردی ندارم. حتی من اول می‌خواستم که یک خواننده بشم ولی زود فهمیدم که من اونقدری با استعداد نیستم که اینکارو انجام بدم
کیم‌سوکجین:
از بچگی خیلی از خودم پرسیدم که تو چه کاری خوب هستم تا کشفش بکنم ولی هیچی وجود نداره هاها
کیم‌سوکجین:
من حتی آدم خوبی نیستم
کیم‌سوکجین:
همه فقط همش منو ترک می‌کنن
یون‌سون:
دوستات دوستت دارن جین
یون‌سون:
من دوستت دارم
یون‌سون:
و ما همه چیز هارو درباره ی تو رو شگفت انگیز می‌دونیم
یون‌سون:
منظورم همه چیزه، واقعا همه چیز
YOU ARE READING
Alterity | Kim Seokjin
Fanfiction" صبحت کردن با تو باعث می‌شد برای لحظاتی احساس زنده بودن بکنم " یون‌سون دختری که قلبش با غم و حسرت ها ته نشین شده، دوباره به همون خاطرات کوچیک و غریبانه ای که باهم داشتن فکر می‌کرد. درست همون زمان که احساس گناه با لطافت روحش را پاره پاره می‌کرد، اون...
