ANAHTAR

Ödül Gecesi

Sabah uyandığında saat daha 04.40'ı gösteriyordu. Bu gece alacağı ödül için o kadar heyecanlıydı ki bir türlü uyku tutmamıştı. ''En iyisi kalkmak '' diye düşündü. En  azından katolik klisesi hakkında başladığı yeni yazısı için yaptığı araştırmasına devam edebilirdi. 

Neva Boz 29 yaşında özel bir üniversitede öğretim görevlisi olarak çalışıyordu vaktinin büyük bir bölümünü öğrencilerine öğrendiği değişik mistik hikayeleri anlatarak ve onların ilgisini çektiğini görünce içten gelen rahatlama hissine karşı koyamayarak geçiriyordu. Bu gece araştırmaları ilgi çekmiş olacak ki okulunda düzenlenen bir tören ile ödül alacaktı. Günlerdir konuşması için annesi ve kız kardeşi ile pratik yapıyordu konuşmayı o kadar çok tekrar etmişti ki kız kardeşi Müge bir kez daha duyarsa onu yastıkla boğmakla tehdit etmişti. Son kez diye geçirdi içinden Neva son kez düzeltecekti konuşmasını teşekkür etmeyi unuttuğu önemli biri vardı.

Babam diye başladı konuşmasına...

Neva babasını 7 sene önce bir trafik kazasında kaybetmişti ailecek sarsılmışlardı fakat annesi ile kardeşi hayatta olduğu için her zaman kendini şanslı olarak nitelendirmişti. Derin bir nefes aldı göz yaşlarını tutmaya çalıştı ve babası için yapacağı konuşmasına odaklandı.

Babacım, şu anda bu ödülü tutarken beni bir yerlerden izlediğini biliyorum ama  burda bu konuşmayı yapabiliyorsam sebebi sensin.Sebebi küçük yaşlardan itibaren bizi bilgili yetiştirmen, Gizeme merak duymamızı sağlaman, bulmacalarla kardeşimle beni her zaman gizemleri merak edip araştırmaya ittiğin için teşekkür ederim dedi. Şu an Müge polis ben ise tarih araştırmacısı ve öğretim görevlisi olarak bu ödülü elimde tutuyorum. İyi ki varsın baba dedi iyi ki vardın, hep var olacaksın.

Çalan alarm sesi ile irkildi Neva 2 saat ne çabuk geçmişti anlayamadı. Hemen hazırlanıp araştırmalarını aldıktan sonra okula gitmek için arabasına bindi. Gün hızlı ve biraz duygusal bir şekilde başlamıştı.

Okula telaşlı bir şekilde girdikten sonra seslerin yükseldiği yere doğru hızlıca bakışlarını çevirdi. Dersinin hangi sınıfta olduğunu kontrol etmek için programını incelemeye başladığı sırada birinin ona seslendiğini duydu.

Eliz, Neva'nın yegane dostu. Araştırmalarının vazgeçilmez dinleyicisi ve en büyük destekçisi aynı zamanda da Neva'nın Mısır Tarihi dersinin öğrencisi. Bu sabah bütün neşesiyle Nevayı okul kapısında elinde bir tutam tebrik çiçeği ile bekliyordu. 

-Hoşgeldinn ! deyip en içten sarılmasıyla her zamanki gibi Nevayı kollarının arasına aldı. Neva onun bu halini çok seviyordu her zaman onun için açılan iki kol ve sıcacık bir gülümseme olması onda huzur uyandırıyordu.

-Nasılsın Eliz ? dedi. Bugün normalden biraz fazla neşeli gibisin.

-Eliz o bilindik kahkahası ile okulu şenlendirip ''bugün senin için büyük gün asıl sen nasıl bu kadar sakinsin ?'' dedi.

Neva'nın aklı hala yaptığı yeni araştırmadaydı mistisizm sırlarla dolu çözülmesi gereken derin gizemler içeren bir dünyaydı ve onu bazen fazla zorluyordu.

-''Heyacanlıyım'' dedi sadece ''araştırmamı düşünüyorum''.

Eliz derin bir iç çektikten sonra yine başlama der gibi bakıp sıkıca sarılıp dersine koşmaya başladı sınıfa girmeden önce koridorun sonundan  ''sen her sırrı çözersin'' diye bağırıp gülerek sınıfa girdi. Bu kız ne zaman büyüyecek diye geçirdi içinden Neva.

Beş saat dersin sonunda Neva okuldan çıkmayı başarmıştı hazırlanması için çok az vakti kalmıştı bir an önce eve gitmek için arabasına atladı.

Evde Neva için her şey hazırdı Müge giyeceği kıyafetten takacağı takılara kadar onun için her şeyi hazırlamıştı biricik Müge diye düşündü o olmasa Neva ne yapardı.

Annesi Neva için yiyyecek bir şeyler hazırlarken o da giyinip konuşmasını ezberlemeye çalışıyordu bir yandan da Elizi arıyordu ama deli kız yine telefonuna cevap vermiyordu.

- Kim bilir yine hangi yakışıklı hocaya kendini kaptırdı diye düşünüp gülümsedi Neva. 

 Sonunda evden çıkmayı başarmıştı.

-"Bu gece fazla soğuk değil mi ?" diye geçirdi içinden. Gerçekten de evden yeni çıkmış olmasına rağmen ellerini soğuktan hissetmiyordu tabi birde üzerinde incecik bir elbise vardı ama bu gece her şeye değerdi. Sonunda arabasının önüne gelen Neva  telefonu çaldığı için apar topar arabaya binmek zorunda kaldı arayan numarayı tanımıyordu herhalde tebrik için aradılar diye düşünüp açtı.

-''Neva Hanım merhaba ben komiser Hakan evden ayrılmayın lütfen sizi almamız gerekiyor.''

Neva ne olduğunu anlayamamıştı tek bildiği bu gece mutlaka okulda olması gerektiğiydi polis memuruna bunu açıklamak istediğinde ise,

-Neva Hanım ders verdiğiniz öğrencilerden biri dedi derin bir nefes alarak bu gece okulda seminer salonunda kendini asmış!..

Neva bir şokla telefonu yere düşürdü elleri titriyordu tansiyonu düşmüş olmalıydı öğrencileri onun için çok önemliydi hangi öğrencim diye geçirdi içinden bu gecenin böyle devam edeceğini hiç düşünmemişti.

Komiser Hakan konuşmaya devam etti:

-''Neva Hanım lütfen evden ayrılmayın sizi almaya geliyoruz öğrenciniz kendini asmadan önce size bir not bırakmış''.