HOW I MET YOUR FATHER (Bakugou x reader)

~EV 2~

•••

Bakugou dakikalardır bir Kumi'ye bir önündeki masaya bakıyordu. Duyduğu şey ile ufak bir şokun içinde ve büyük bir sinir krizinin eşiğindeydi.

Bakugou: NE DEMEK SENİ GERİ YOLLAYACAK!?

Kumi: Bilmiyorum. Saatlerce ağladım zaten.

Bakugou: Neden beni aramadın dün akşam Kumi?

Kumi: Arayıp akşam akşam moralini bozmak istemedim.

Bakugou: Saçmalamayı kes! Böyle zamanlarda benimle konuşmayacaksan ne zaman konuşacaksın?

Kumi: Özür dilerim.

Sesi hala üzgün ve yorgun geliyordu. Zaten geldiğinden beri yüzü hiç gulmemişti. Bakugou o haldeki yüzünü görünce üstüne gittiğini düşündü.

Bakugou: Şimdi bunları düşünmeyelim en iyisi. Henüz kesin bir şey yok. Belki de amacı sadece gözünü korkutmaktır.

Kumi: Bende işe yaramadığını biliyor. Sanmıyorum.

Bakugou: Yine de kesin bir şey yo-

Tam o sırada telefonu çalmıştı Kumi'nin. Dönüp baktığında yüzündeki şok ile gözleri Bakugou'yla buluştu.

Kumi: Babam arıyor.

Bakugou: Açmayacak mısın?

Kumi: Offf...

Kumi: Efendim,
Neden?
Bugün gelmesem...
*Sesli bir nefes verir* Tamam, bir saate gelirim. Daha erken bekleme.

Telefonu kapatıp, başını elindeki ekranı kapalı telefona çevirdi. Bir kaç saniye morali bozuk şeklinde öylece kapalı ekrana bakarken Bakugou onu izlemeyi bırakıp konuştu.

Bakugou: Seni mi çağırıyor?

Kumi: Evet. Onun için boşta durduğum her an formdan düşüyorum çünkü.

Son dediği şeyle göz devirmişti. Bakugou'nun ise morali bozulmuştu, şu an gitmesini hiç istemiyordu. Sanki giderse bir daha geri dönmez gibi bir his doğmuştu içine.

Bakugou: Kumi, Sensei ile konuşsan? Senin gitmene razı olmayacaktır.

Kumi: Sensei'in başına yeterince dert oldum zaten bir dönemde.

Bakugou: O alışkın merak etme.

Kumi: He ben Sensei'in başına dert oldum gerçekten yani?

Bakugou: Hayır sen Sensei'in başına dert falan olmadın. Hepimizin başına dert oldun bebeğim. Özellikle de benim *sırıtır*

Kumi: Öyle mi? ÖYLE Mİ?! İyi, kurtuluyorsun işte. Dertsiz tasasız hayatının tadını çıkartırsın. *Kollarını önünde bağlar*

Bakugou: A hadi amaa! Tamam tamam bugün alıngansın, moralin bozuk. Özür dilerim.

Kumi şöyle kaşlarının altından bir baktı. Özür dilemesine takılmıştı şu an. Samimi olup olmadığını anlamaya çalışıyor gibi bakıyordu.