Fireproof {VOLTOOID ✔️}

Hoofdstuk 29

P.o.v. Anne
~7 jaar later~
Harry en ik waren nog steeds dol gelukkig met elkaar. We woonden nu samen in London en waren een gezin begonnen. We hadden een dochter van 5, Stacie, en een zoon van 3, James. Harry en de jongens waren minder gaan touren omdat ze nu allemaal een eigen gezin hadden. Liam met Sophia, Zayn met Perrie, Louis met Tessa en Niall met Daisy -een meisje die hij een paar jaar geleden had ontmoet. Tessa en Louis hadden een dochter genaamd Rose (5 jaar). Zayn en Perrie hadden twee zonen genaamd: Brian (6 jaar) en John (4 jaar). Liam en Sophia hadden samen 1 dochter: Emma (4 jaar). Niall en Daisy hadden nog geen kinderen. Zayn en Perrie waren getrouwd net zoals ik en Harry en net zoals Louis en Tessa en net zoals Liam en Sophia. Niall en Daisy wilden nog niet trouwen. Ze woonden al wel samen en waren gelukkig. Ik wist niet of ze ooit nog gingen trouwen, maar als dat zou gebeuren zouden we dat zeker te horen krijgen.
Harry en ik woonden samen met de kinderen in Engeland. We woonden ergens afgelegen maar we hadden wel een heel groot huis -eigenlijk een villa-, net zoals de rest van de jongens en hun vriendinnen. We woonden een paar straten bij elkaar vandaan. En zochten elkaar vaak op. Wel wat minder dan toen we nog geen kinderen hadden, maar nog steeds wel vaak.
Mijn moeder zat trouwens in een verzorgingshuis voor mensen met een probleem. Sinds dat ik met Harry mee ging, is het alleen maar slechter met haar gegaan. Ze drinkt veel en word langzaam gek. Over mijn vader weet ik niets meer dan een paar jaar geleden. Ik heb niets van hem gehoord en ik heb ook niets van de politie gehoord waar hij zich bevind. Harry en ik hadden gevraagd om naar hem op zoek te gaan en volgens mij zijn ze daar -na 5 jaar- nog steeds mee bezig. We weten helemaal niet waar hij kan zijn. Voor hetzelfde geld zit hij ergens in Japan! Je weet het maar nooit... Ik weet wel dat ik hem enorm mis, we hebben nooit afscheidt kunnen nemen. Ik hoop dat ik hem ooit nog terug zie...

'Mam!' Hoorde ik Stacie vanuit de woonkamer roepen. Ik stond in de keuken en liep naar de woonkamer. 'Wat is er meis?' Vroeg ik terwijl ik naar de woonkamer liep. Stacie en James zaten beide op de bank. En trokken beide aan de afstandsbediening van de tv. Ik liep naar ze toe. 'Oke, geef maar aan mama' zei ik en ze gaven me de afstandsbediening. 'Kunnen jullie niet wat anders gaan doen? Stacie, waarom bel je Rose niet om te spelen?' Zei ik. 'Ja!' Stacie klom van de bank af en rende naar de telefoon. 'Mama? Waar is pap?' Vroeg James. Ik ging naast hem zitten en zette James op mijn schoot. 'Ik weet t niet... Hij moest naar Paul en zou op tijd terug zijn' zuchtte ik. 'Alweer?' James zuchtte en leunde tegen mij aan. 'Is deze kleine man moe?' Vroeg ik terwijl ik met zijn handen door zijn blonde haar ging. Het was raar, Harry en ik hadden beide bruin haar en James had blond haar. Maar zijn haar was dan wel zo zacht als het haar van Harry. Stacie had echt het haar van Harry, gekruld en zacht. James had ook de ogen van Harry en Stacie had mijn bruine ogen.
De deurbel ging. 'Ben zo terug' zei ik tegen James. Ik liep naar de deur en deed open. Daar stonden Niall en Daisy. 'Hey' zeiden ze tegelijk. 'Kom binnen' zei ik en ik liet ze binnen. Daisy liep naar James toe. Ik hielt Niall tegen. 'Niall, weet jij waar Harry is?' Vroeg ik bezorgd. 'Is hij er nog niet dan?' Vroeg Niall. 'Nee...' Zuchtte ik. 'O, hij was als eerste weggegaan! Hij zei dat hij snel naar huis ging voor jou!' Vertelde Niall. Ik zuchtte, 'er zal toch niets zijn?'. 'Nee, joh! Mark liep met hem mee!' Niall liep naar Daisy en James toe. Daisy was James aan het kietelen.
Ik pakte mijn mobiel uit mijn zak en besloot Harry te bellen. 'Hey dit is de voicemail van Harry! Ik heb leukere dingen aan mijn hoofd dan de telefoon op te nemen! Leukere dingen zoals: bij mijn liefde volle Anne, James en Stacie te zijn! Bye!' Sprak zijn voicemail. 'Shit Hazz! Neem eens op!' Zei ik tegen mezelf. Na nog tien keer geprobeerd te bellen -en tien keer zijn voicemail te hebben gehoord- gaf ik het op. Ik besloot Louis te bellen. 'Hey Anne! Is er iets met Stacie?' Vroeg hij meteen. 'Nee met Hazz! Wacht! Waarom zou er iets met Stacie moeten zijn? Dat is toch niet de enige reden als ik je bel?' 'Nee, maar Stacie heeft net met Rose afgesproken, dus ik dacht: misschien bel jij om te zeggen dat ze iets later komt ofzo...' Vertelde Louis. 'O, nee. Maar weet jij waar Hazz is? Ik heb hem heel vaak gebeld maar hij neemt niet op!' 'Hazz... Nee, hij had gezegd dat hij iets heel belangrijks moest doen en daarom snel weg moest... Meer dan dat weet ik ook niet...' Zuchtte Louis. 'Oke... Bedankt voor je hulp!' 'Geen dank, succes verder! En als ik iets van hem hoor, geef ik het meteen aan je door!' 'Bedankt voor de rijm Lou, bye' ik lachte en hing op. Nu ben ik dus nog geen stap dichterbij Hazz... Ik besloot hem maar een berichtje te sturen. "Hey Hazz, ik heb je heel vaak gebeld en vraag me af waar je bent. Is alles oke? Moet ik me zorgen maken? Laat please snel wat weten! De jongens weten ook niet waar je bent en ik maak me grote zorgen! Xx Van ons" stuurde ik. Nu maar hopen dat hij snel antwoordt. Ik liep naar boven naar de kamer van Stacie. Ik vroeg me af of ze al weg was naar Rose. Ik liep haar kamer in en zag haar op haar bed zitten. Ze keek sip naar beneden. 'Hey meis, wat is er met jou?' Vroeg ik toen ik naast haar kwam zitten. Pas toen ze op keek zag ik dat ze zat te huilen. Ik sloeg meteen een arm om haar heen en ze leunde tegen me aan. 'Nou... Ik hoorde jij en ome Niall praten over papa... Is hij echt vermist? Komt hij ooit nog terug?' Vroeg ze. 'Ach meisje!' Ik omhelsde haar en zette haar op mijn schoot. Ik streelde met mijn vingers door haar prachtige bruine krullen. 'Papa is niet vermist. Hij is vast wat belangrijks aan het doen' 'belangrijker dan jij? Hij is er altijd voor je! En hij komt altijd meteen naar huis als hij ergens klaar is, om jou niet bezorgd te maken!' 'Hij is er toch ook voor jou en James? Niet alleen voor mij, hij staat ook altijd voor jullie klaar en zal jullie nooit in de steek laten!' 'Ja oke... Maar waarom laat hij nu dan niets van zich horen?' Ze begon weer te huilen. 'Straks is hij weg!' Riep ze tussen haar tranen door. 'Tuurlijk niet meis, je vader is dapper en sterk! Iedereen die hem wat aan wilt doen, kan hij makkelijk aan! En hij heeft zelfs voor ons ome Mark mee gevraagd!' 'Voor ons?' 'Ja! Zodat wij niet bezorgd hoeven te zijn!' Stacie veegde haar tranen weg en glimlachte weer. 'Dat is wel wat voor pap' lachte ze. 'Hij zal er alles aan doen om ons gerust te stellen!' Zei ik met een glimlach. 'Das waar!' Ze klom van mijn schoot af. 'Ik ga naar Rose!' Zei ze vrolijk. 'Wil je misschien aan Niall vragen of hij met je mee loopt? Dan weet ik zeker dat je veilig bent!' 'Is goed mam!' Ze huppelde naar beneden. Op dat moment kreeg ik een berichtje. Ik keek snel en ja hoor! Het berichtje was van Harry. Hij schreef: "hey babe, je hoeft je geen zorgen te maken! Ik ben wel pas laat thuis. But don't worry! Xxx hazz". Waarom stuurt hij zo'n raar sms'je? Ik besloot meteen te antwoordden: "oke, maar waarom reageer je niet als ik je bel? Ik heb heel vaak je voicemail ingesproken! En waarom zeg je dan niets tegen de jongens? Xxx Anne".
_______________________________
Hey lezers!
Ik heb weer wat inspiratie en kan dus weer wat meer uploaden en schrijven!

Maar wat zou er nou met Harry aan de hand zijn?

Please vote and comment! (That makes me so happy)
Xxx my 😘