,, Uśpiona czujność ''

9 3 0
                                    

Ufać warto,
Tylko, że zaufanie boli.
Ciężką cenę przypłacić trzeba, żeby zaufać,
A i tak na końcu wyjdzie, że jednak jemu nie było warto.

Czujność została uśpiona,
Kiedy zamiast rozumu kierowało serce.
Mówią kieruj się sercem, jednak to rozum mądrze plecie.

Mówiąc, że się zawiodłam skłamię,
Bo to za mało, żeby opisać aż tak wielkie rozczarowanie.
Serce wypełniła pustka,
A łzy zmieniały się w tęsknotę.

Czas płynie jak łódka po wodzie,
Tyle, że nie każdy z nas umie pływać.
Czy my też chcemy płynąć?
Musimy obrać kurs i ruszać.

(Po)średnik || ZAKOŃCZONA Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz