𝒅𝒐𝒏'𝒕 𝒎𝒆𝒔𝒔 𝒖𝒑 𝒘𝒊𝒕𝒉 𝒎𝒂𝒇𝒊𝒂

𝓈𝒾𝓍𝓉ℯℯ𝓃

Alessia's POV:

Άνοιξα σιγά τα μάτια μου αλλά τα ξαναέκλεισα γιατί μπήκε φως.

Κοίταξα γύρω μου και είδα πως δεν βρισκόμουν στο δωμάτιο μου.

Και τότε θυμήθηκα τι έγινε.

Ποίος στο διάολο ήταν αυτός;

Σηκώθηκα όρθια και παρατήρησα το δωμάτιο.

Ήταν ένα κλειστό δωμάτιο χωρίς παράθυρα, άγνωστο σε εμένα.

Το φως που είδα πριν ήταν η λάμπα όπου αποτελούσε την μόνη πηγή φωτός.

Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι δεν είμαι δεμένη, απλά βρίσκομαι σε ένα δωμάτιο.

Πήγα στην πόρτα που υπάρχει και πήγα να την ανοίξω.

Κλειδωμένα.

Άρχισα να την βαράω για να ανοίξει σαν μανιακή.

Α- ΑΝΟΙΞΤΕ ΜΟΥ!

Ούρλιαξα και κλώτσησα την πόρτα.

Δεν το πιστεύω αυτό που συμβαίνει.

Έχω πανικοβληθεί και δεν ξέρω τι να κάνω.

Έκανα νευρικά γύρους στο δωμάτιο προσπαθώντας να σκεφτώ κάτι.

Έτσι όπως σκέφτομαι όμως, ξαφνικά η πόρτα ανοίγει και μπαίνει μέσα ένας σωματοφυλακας με ένα πιάτο στα χέρια του.
Πήγα να τον πλησιάσω αλλά σταμάτησα γιατί έτεινε ένα όπλο προς το μέρος μου.

Σταμάτησα να κουνιέμαι και αυτός μου άφησε το πιάτο προσεκτικά στο πάτωμα, και πήγε να φύγει.

Βρήκα την ευκαιρία και έπιασα βιαστικά το πιάτο και του το κοπανισα στο κεφάλι με αποτέλεσμα να σπάσει.

Αυτός έκανε έναν μορφασμό πόνου και έβαλε τα χέρια του στο κεφάλι του.

Αυτό μου έδωσε πρόσβαση και με γρήγορες κινήσεις του άρπαξα το όπλο και του κοπανισα το κεφάλι στον τοίχο.

Έπεσε αναίσθητος στο πάτωμα και εγώ βγήκα γρήγορα από το δωμάτιο.

Υπήρχε ένας μακρύς άδειος διάδρομος.

Έτρεξα όσο πιο γρήγορα μπορούσα σε όλον τον διάδρομο.

Είμαι κουρασμένη αλλά δεν μπορω να σταματήσω.

Ξαφνικά εμφανίζονται από το τέλος του διαδρόμου τέσσερις άντρες.

Πλησιάζουν εμένα και εγώ έτεινα τι όπλο προς το μέρος τους.

Α- Μείνετε εκεί που είστε. Αλλιώς θα πυροβολήσω.

Είπα φοβισμένη αλλά δεν πτοήθηκαν.