𝒅𝒐𝒏'𝒕 𝒎𝒆𝒔𝒔 𝒖𝒑 𝒘𝒊𝒕𝒉 𝒎𝒂𝒇𝒊𝒂

𝓉𝓌ℯ𝓃𝓉𝓎 𝒻𝒾𝓋ℯ

Alessia's POV:

Κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη.

Απερίγραπτο.

Το υφασμα, το κοψιμο, η εφαρμογή, όλα.

Το φόρεμα, εκτός του ότι ήταν αναμφίβολα εκθαμβωτικό, είχε επενδυμενο σορτσάκι από μέσα, κάτι που θεώρησα πως ήταν πολύ βολικό.

Δεν γνωρίζω που πρόκειται να πάμε, αλλά σίγουρα πρέπει να είναι πολύ επίσημα για να απαιτεί τέτοια ενδοιμασία.

Μπορεί να έχω φορέσει αρκετά τέτοια φορέματα στην περίοδο που βρίσκομαι εδώ, αλλά για κάποιον λόγο πιστεύω πως
αυτή τη φορά είναι διαφορετικά.

Κάτι μου λέει πως δεν είναι τυχαίο τίποτα.

Άφησα τις υπεραναλιτικες σκέψεις μου στην άκρη για μια στιγμή, ώστε να αποφασίσω με τι θα συνδυάσω το φόρεμα.

Κατέληξα σε ένα ζευγάρι μαύρα τακουνια με ασημένιες λεπτομέρειες και σε ένα ζευγάρι ασημένια σκουλαρίκια.

Έπιασα τα μαλλιά μου σε μέτρια κοτσίδα με ελαφριές μπούκλες να κρέμονται από αυτή.

Φαινόμουν επίσημη.

Ισχυρή.

Μακιγιαζ ήταν ένα κραγιόν σε nude απόχρωση, έντονο eyeliner και ένα απαλό χρώμα σκιάς.

Κάπως έτσι ήμουν έτοιμη.

Πήρα την τσάντα μου, όπου ήταν σε στυλ φακέλου, και βγήκα από το δωμάτιο.

Κατέβηκα τις σκάλες και είδα τον Matteo όπου στεκόταν στο τέλος τους.

Γύρισε το κεφάλι του με αποτέλεσμα να με αντικρίσει.

Και από την στιγμή που το έκανε, τα μάτια του δεν έφευγαν από πάνω μου.

Μ- Είσαι...

Έκανε μια παύση.

Μ- Πανέμορφη.

Το σχόλιο του με έκανε να κοκκινίσω ελαφρώς.