My Sweet María (SPG)

Chapter 38

Maria Salvatore

" IT'S BEEN a while 'MARIA"

Nanlalaki ang mga mata ko sa gulat at takot at the same time, parang nanlambot ang mga tuhod ko at hindi makahinga. His presence is already suffocating, but hearing my name from him makes me chilled all over my body. He even emphasize my name that he only one called me. Buong buo ang boses nito at lalaking lalaki, aaminin kong na miss ko siya pero may parte sa aking ayaw na siyang makita. Sa ginawa niya sakin, walang kapatawaran iyon pero simula nang dumating si Fourth natuto akong magpatawad at magpasalamat at the same time. Ama parin siya ng anak ko at hindi ko iyon mababago.

Nanginginig man ang katawan ay hindi ko siya nilingon at patuloy na humakbang pero nagsalita ulit ito na ikina tigil ko ulit.

"Maria"

Sabi nito. Lalong nagbulungan ang mga tao at nagtataka sa mga nangyayari at kong bakit kilala ako nang bagong may ari nang resort. I sighed in defeat and tried to compose my self, I fight my self not to stutter when I answered back.

" I-i have s-something to do S-sir, excuse me."

Even I tried my self, still useless. Nautal parin ako sa harap niya indicate that I'm still affected by his presence. Umalis ako at hindi pinansin ang mga taong nagbubulungan na kahit ang manager ay hindi ko pinansin at dali daling umalis sa lugar na iyon. I know Jean will understand kong bigla nalang akong mawawala at alam kong nakita niya rin ang nangyari at siguradong tatadtarin na naman niya ako nang tanong but I want peace right now.

Tiniis ko nalang ang gutom at bumalik sa reception area para kunwari may ginagawa kahit ang totoo nakatulala lang akong nakatingin sa logbook nang hotel.

TIME passed and Jean came back. May bitbit itong naka cellphone pero hindi ko na pinansin.

" Hoy, ano yong nangyari kanina ha? alam mo bang usap usapan ngayon ang pang e-ignore mo sa gwapo nating boss? at isa pa, bakit ka kilala ni Sir Samaniego ha?" Usisa kaagad nito nang makaupo.

" Ito, binilhan na kita dahil alam kong gutom ka. Kainin mo muna yan."

Sabay bigay nang dala nito. Ngumiti lang ako dito saka kinuha na ang pagkain. Gutom ako at pagod kaya Kailangan kong kumain dahil matagal tagal pa ang uwian, at kailangan ko nang lakas at baka mahimatay nalang ako dito bigla sa gutom.

" Salamat Jean" Sabi ko.

" Sus! Wala yon. Pero magkwento ka mamaya ha!" Sabi nito saka bumalik na sa trabaho lalo na't may mga guests nang pumipila para mag pa book.

Naging busy kami dahil marami ring mga guests ang nagdatingan para magpa book kaya pagdating nang out namin ay pagod na pagod ako at ganoon din si Jean kaya nakalimutan na nitong magtanong pa tungkol samin ni Tres. Mas mabuti pa nga dahil hindi ko alam kong paano ko ba sasabihin dito.

"Mauna na ako Jean, kita nalang tayo bukas"

Mahina kong sabi sabay kaway dito at lumakad na.

Malapit na ako sa bahay nang makita ko si Clea na nakaabang sa may gate namin, kasama nito si Lea at parihong balisa kaya nagtaka ako at kinabahan kaya mas binilisan ko ang lakad, nang makita ako, kaagad silang lumapit at si Clea kaagad akong niyakap at umiyak na, na mas lalo kong ikina kaba.

" B-bakit? Anong nangyari?" Kinakabahang sabi ko.

" A-ate Ri...si F-fourth"

Umiiyak na ding sabi ni Lea na mas lalo kong ikinakaba. My son is my everything and I won't let anything bad happen to him.

" Tell me what happened!"

Napasigaw na ako dahil sa iyak nilang dalawa dala pa nang takot na baka ano nang nangyari sa anak ko. Nang patuloy lang silang nagsiiyakan ay kaagad ko nang tinulak si Clea at dali daling pumasok sa loob nang bahay.