πέρασμα

23 2 1
                                    

An: Το ποιήμα αυτό προορίζεται για μιά άλλη συλλογη που σκέφτομαι να δημοσιεύσω σε ξεχωριστό βιβλίο, μαζί με άλλα οπότε ίσως κάποια στιγμή να το εξαφανίσω απο εδώ. Προς το παρον παρτε το έτσι :). Επίσης είναι unedited, συγγνώμη αν υπάρχουν λαθάκια. Κατά τα άλλα ελπίζω να είστε καλά :).

Η ψυχή μου ταξιδεύει.

Με τον χορό. Με το τραγούδι. Με τα όνειρά μου.

Πετώ σε λευκά σύννεφα, νιώθω μια ζεστασιά ακόμα και αν εξω κάνει κρύο.

Θέλω να καταβροχθίσω όλο τον κόσμο. Όλη την Γη, την πλάση, με τα δέντρα, τα λουλούδια, τον όμορφο Ήλιο μας.

Να καταπιώ στιγμές. Να γευτώ την γλύκα.

Θέλω να ανήκω στον κόσμο, θέλω ο κόσμος να μου ανήκει.

Δεν μπορώ να φαντστώ πώς θα ταν η ζωή χωρίς την ζωή. Τραγούδια, χορός, άνθρωποι που περπατουν στους δρόμους. Κάθε ένας με την δικιά του ιστορία.

7 δισεκατομμύρια διαφορετικές ιστορίες.

Και ποιός ξέρει πόσες άλλες πριν απο αυτές.

Και ποιός ξέρει πόσες άλλες μετα από αυτές.

Θέλω να νιώσω την κάθε ιστορία.

Θέλω να ενωθώ μαζί τους.

Θέλω να ζήσω τη ζωή.

Θέλω να πετάξω ψηλά.

Να κοιτάξω τις θάλασσες. Τα βουνά. Τα ποτάμια, τις λίμνες.

Θέλω να ταξιδέψω.

Να μπω σε πλοία, σε τρένα, σε αεροπλάνα.

Θέλω όλο αυτό ποτέ να μην τελειώσει.

Θέλω να ζω για πάντα. Πιστεύω πως θα ζω για πάντα.

Σε αγαπάω πολύ κόσμε. Είσαι υπέροχος. Γλυκός.

Is this poetry?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin