Right Person, Wrong Universe || Slow Update

002

Winter's Pov:

"Late ka na naman daw sa klase?" bungad agad sakin ni Ryujin na tumatawa pagpasok niya ng canteen. Inirapan ko lang siya at umupo na sa nakita kong vaccant na upuan.

"Nakakainis kasi yung bumangga sakin eh. wala bang mata yung gagong yun" inis kong sabi at lalong tumawa si gaga

"Bat ba ikaw kasama ko? Nasaan na naman si Karina?" tanong ko kay Ryujin pero nagkibit balikat lang siya at bumili na ng pagkain niya. Pagtingin ko sa entrance ng canteen ay nakita ko si Karina. Tatawagin ko sana siya kaso biglang sumulpot sa likod niya si Jake na mukhang hinahabol si Karina.

"What do you want ba?!" napatingin lahat ng student sa canteen ng biglang sumigaw si Karina.

"Karina, please give me one more chance" mahinahon na sabi ni Jake.

"I already told you. Stop courting me. I don't want you" sabi ni Karina at pumunta sakin. Kita ko na nakatingin sa kanya ang mga students na babae at nagbubulungan.

"Magbubulungan na lang ba tayo dito?" halatang inis na tanong ni Heejin sa mga babae kaya tumigil ang mga ito. Pumunta naman ito samin at tumabi kay Karina.

"Bakit ba kasi ayaw mo kay Jake?" tanong ko pero di ako nito pinansin.

"Uy! ang manhid naman" sabi ni Ryujin pagbalik niya na may dala ng pagkain. Tumingin naman ako dito na may halong pagtataka.

Bigla namang tumayo si Karina ngunit agad ko ding hinawakan ang kamay niya para pigilan siyang umalis.

"Please leave me alone muna. I feel so tired" binitawan ko naman ang kamay niya at agad siyang umalis. Ilang minuto lang ang lumipas ay biglang nagingay na naman ang mga students sa loob ng pumasok sila Ren, Yeonjun, at yung transferee. Paglingon ko sa kanila ay nakita kong nakatingin sakin yung new student at biglang ngumiti sakin.

"Iba talaga kamandag mo sis, puro Garcia ang nakukuha" sabi sakin ni Heejin habang nakaakbay sakin. Tinanggal ko ang pagkakaakbay sa kanya at nagpaalam na babalik na ako ng classroom.

Habang naglalakad ako pabalik ay may tumawag sakin kaya lumingon ako.

"Winter!" paglingon ko ay nakita ko yung new student na natakbo papunta sakin.

"Yes? Bakit?" tanong ko, may kinuha naman siya sa bulsa niya at inabot sakin ang id ko.

"Nahulog mo kanina nung nabangga kanina, pasensya na pala ulit" sabi nito at napakamot ng ulo. Kinuha ko naman ito at aalis na sana kaso nagsalita pa siya.

"I'm Heeseung nga pala. Heeseung Garcia" pakilala niya at inabot sakin ang kamay niya habang nakangiti. Magsasalita pa lang ako ng may humila sakin galing sa likod ko.

"No one cares who you are. Leave her alone" sabi ni Karina at hinigit ako sa classroom namin.

"Why did you do that?" inis kong tanong sa kanya ng makapunta kami sa classroom. Hindi siya sumagot kaya nainis ako.

"He's just trying to be nice" dagdag ko ngunit hindi niya na naman ako pinansin at hiniga ang ulo niya sa table kaya lalo akong nainis.

"Di mo nalang sana ako hinigit kung di mo naman pala ako papansinin" inis kong bulong sa sarili at kinuha na lang ang phone ko.

Buong araw ay di ako pinansin ni Karina hanggang sa mag-uwian. Nauna na siyang umuwi kaya magisa na lang akong naglalakad pauwi samin. Magkalapit lang bahay namin kay Karina kaya lagi kaming sabay na umuuwi.

"Hey" bungad sakin ni Heeseung ng makalabas ako sa gate ng school.

"Sorry nga pala sa nangyari kanina" sabi ko pero ngumiti lang siya. Malapit na ako sa bahay namin pero nagtataka ako bakit nakasunod padin siya.

"Do you also live here?" tanong ko nung nasa tapat na ako ng bahay namin.

"I live there" tinuro niya ang bahay nila Karina kaya tumingin ulit ako sa kanya na may halong pagtataka.

"Karina's my cousin" sabi niya at nagpaalam na sakin. Napatingin ulit ako sa bahay nila at nakitang nakasilip si Karina sa may window ng room niya.

Heeseung's Pov:

"Why did you came back?" bungad sakin ni Karina pagpasok ko palang ng pinto.

"Why did you do that earlier?" tanong ko naman pabalik habang nakatingin sa kanya. Hindi siya sumagot at masamang nakatingin sa akin.

"I know you like her but I liked her first" gulat siyang napatingin kaya ginulo ko lang ang buhok niya at pumunta ng kitchen.

"How did you know? No, that's not important. Leave her alone" sabi nito habang nakasunod sakin, uminom muna ako ng tubig bago siya sagutin.

"I won't leave her again. Not now, not anymore""She can't even recognize you"