mia- "နင်!"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်နင်နဲ့ynနဲ့
ဆက်ဆံပြီးသွားပြီလေ...ခိခိyn- "အဲ့တော့?ဘာဖြစ်လဲ....."
Namjoon- "ynကိုယ်နဲ့ပြန်လိုက်ခဲ့"
Emma- "အကို!ဘယ်လိုစိတ်နဲ့များ
ynကိုပြန်ခေါ်ရဲတာလဲ....
အကို့ကြောင့်ynဘယ်လောက်
နာကျင်ခဲ့ရတယ်ဆိုတာသိလား.."Namjoon- "$ကောင်မ!နင့်ကိုမပြောဘူး
နင်နဲ့ငါနဲ့လည်းတွေ့ဦးမယ်!
yn..ကိုယ်နဲ့ပြန်လိုက်ခဲ့ပါကွာ..."yn- "ဆရာ..ynတို့မပတ်သတ်ဘဲ
နေရအောင်လေအခုဆိုရင်ynက
အပျိုလည်းမဟုတ်တော့ဘူးဆရာ့မှာလည်းမိန်းမရှိတယ်လေ...
ဒါကြောင့်ynတို့မဖြစ်နိုင်တော့ဘူး"namjoon- "မင်းအပျိုမဟုတ်တော့လို့ကိုယ်မင်းကိုလက်လျှော့မယ်
ထင်လား..?"ကိုယ်မင်းကိုရအောင်
ယူပစ်မှာ!..."Mia- "ယောကျာ်း!ရှင်မမေ့နဲ့နော်
ကျွန်မမှာရှင်နဲ့ရထားတဲ့ကိုယ်၀န်
ရှိတယ်ဆိုတာ....?"Namjoon- "အဲ့ကိုယ်၀န်ကို
ဖျက်ချလိုက်!ငါကynကိုဘဲယူမှာ.."Emma- "ရှင်ynကိုယူလို့မရဘူး!
ynကကျွန်မမိန်းမ...!"Mia- "ရှင်ကြားတယ်နော်.."
Namjoon -"နင်တို့တွေ
ဘာပဲပြောပြောynကငါ့အပိုင်ဘဲ...!(အဲ့လိုပြောပြီးထွက်သွားလေတယ်)
Miaလည်းအနောက်ကနေအမြန်
လိုက်သွားတယ်)Emma- "yn မင်းemmaနားကနေ
ထွက်မသွားပါနဲ့နော်...."yn- "အင်းပါ..ငါလည်းသွားနားတော့မယ်..."
(တစ်ယောက်သောသူကတော့
အပေါ်တက်သွားလေတယ်)
(တစ်ယောက်ကတော့သေမတတ်
စိတ်ပူနေလေတယ်)