Mijn broer zijn beste vriend

Deel 10

***Milo's pov***

Ze zag er geweldig uit. Haar lange bruine benen in die rok waren genoeg om me op mijn knieën te laten gaan en te smeken.

Waarom ging ze weg?

Ik ben nooit het jaloerse type geweest, maar ik haat iedereen die zo naar haar kijkt.

"Wat wil je vanavond doen?" Vraagt Raoul als hij me uit mijn gedachten haalt.

"Het maakt mij niet uit. Zolang we maar weggaan,"

"Er is een bar hier om de hoek. Ik moet alleen even douchen en me klaarmaken,"

"Is goed,"

Ik moet mijn gedachten van haar afzetten.

Misschien helpen een paar drankjes.

***Sofie's pov***

Ik kom rond tien uur thuis van Lexie. Het huis is stil en donker. Ik steek mijn hoofd door de deur naar de kelder en niemand is beneden.

Ik vraag me af waar ze heen zijn gegaan.

In mijn kamer trek ik al mijn kleren uit en doe ik een comfortabele broek en een t-shirt aan.

Ik lig in bed, gedachten over wat hij aan het doen is spoken door mijn hoofd.

Gingen ze uit met andere meisjes?

Het zijn jouw zaken niet, Sofie.

Ik open Instagram.

Hij moet bij Raoul zijn vrienden staan.

Ik heb hem gevonden...

Ik open zijn profiel en hij verschijnt op mijn beeldscherm. Meteen krijg ik kriebels in mijn buik.

Eens kijken of ze nog iets geplaatst hebben van vanavond...

Ik scroll naar beneden en kom een foto van hem en Raoul tegen. Het ziet eruit als een bar op de achtergrond en ze hebben allebei een drankje in hun handen.

Ik blijf scrollen naar de volgende foto, ik wou dat ik dat niet had gedaan.

Er hangen twee meisjes aan Milo's arm. Ze kijken naar hem alsof ze hem willen neuken.

Sletten.

"Ugghh," Ik plof terug op mijn bed en gooi mijn telefoon aan de kant.

Ik had nooit moeten kijken.

Nu moet ik hier liggen en me afvragen wat hij in godsnaam aan het doen is. Hij zag me helemaal mooi aangekleed vertrekken en dacht dat hij hetzelfde zou doen.

Hij zou op dit moment van alles kunnen doen. Of iemand...

Ik heb een glas wijn nodig...

Ik vind een fles wijn in de koelkast, pak een glas en ga terug naar mijn kamer.

Ongeveer anderhalf uur zit ik aan mijn bureau door insta te scrollen en probeer me bezig te houden.

Helaas vergeet ik bij te houden hoeveel glazen ik al op heb. Ik kijk en de helft van de fles is op.

Nou, dat is een goeie manier om met je gevoelens om te gaan, Sofie.

Ik sta op van mijn bureau, een beetje struikelend van de wijn.

Mijn hoofd voelt duizelig als ik ga liggen en probeer mijn hersenen uit te schakelen.

Ik val bijna in slaap als ik mijn telefoon hoor trillen.

Ik pak het op en staar naar het scherm.

Wie appt me zo laat nog?