OWNED BY A BILLIONAIRE(COMPLETED)

PROLOGUE

               
JACY ADAM VIGIL

I'm Jacy Adam Vigil 19 years old, I'm just a simple guy who has a soft features that makes everyone thinks that I'm a gay. I'" NGSB and I'm also confused to my real gender, I never get attracted to everyone even to their big boobs, big ass and to a huge one.

I have two lil' sisters, I have mother and also father. Alangan naman ako lang gumawa sasarili ko diba?

I chuckled because of that thoughts, sometimes pinipiloso ko ang sarili ko.

Ang mama ko ay housewife, ang tatay ko sa bahay lang din.

Sino nagpapaaral sa'min? Ako siyempre simula ng mawala ang kuya ko, our life is miserable, kay kuya kasi kami umaasa dati pero simula ng mamatay ito nawala na ang lahat saamin walang nagpapagamot kay tatay so bilang kuya na rin nag tratrabaho ako hindi na ako nag collenge dahil sa hirap hanggang high school lang natapos ko.

Nandito ako ngayon sa harap ng puntod ni kuya pinagdadasal na sana sa langit sa pumunta, charot lang.

"Kuya, Isang taon na simula ng mawala ka. Miss na kita kuya, sana gabayan mo ako o kami diyan sa itaas na sana mabigyan ko ng magandang buhay sila mama hayst." Napabuntong hininga naman ako at tumingala para hindi tumulo ang luha ko, hindi ako bakla! It just I really missed my big brother.

Kuya...

Pagtapos kong dalawin ang kapatid ko ay umuwi ako, nang nakarating ako ay agad din akong kinabahan ng makita ang mga sasakyan sa harap ng bahay namin, halatang mayaman ang may ari ng mga sasakyan milyones ata ang bili bawat sasakyan but my question is

'Ano ang nangyayari bakit may mga sasakyan sa labas ng bahay?'

Agad akong tumakbo papasok sa bahay nakita kong may mga taong may armadong hawak nasa gitna nila ang isang makisig na lalaki at gwapo, pinilig ko naman ang ulo ko sa kabaklaan na inisip ko. Lalaki ka self ok?

Nakita agad ako ni mama, papa at ng mga kapatid ko.

"Anak!" Napalingon naman ang mga armadong lalaki sa harap ko at ang isang lalaking mala greek god, he's so damn fine napalunok ako ng magtama ang paningin namin.

"A-Ano pong g-ginagawa niyo sa p-pamilya ko?" Nauutal na tanong ko dahil sa takot, ngumisi naman ang lalaking nasa gitna at lumapit sa'kin.

"Your kuya didn't paid me his 10 million dept, but because he's already dead. so I ask something unique gift from your family to paid me." Malamig na pagpaliwanag nito sa'kin na ikinanginig ng kalamnan ko, shit kuya what have you done!? Namatay ka nga nangutang ka pa!

10 million!? Ponyeta ka kuya ba't ganon ka lagi!?

"PUNYETA SERYOSO KA?" Di makapaniwalang sigaw ko rito, sinamaan naman ako nito ng tingin na ikinatikom ng bibig ko nakita ko naman na nagpipigil tawa ang mga kapatid ko.

I know wala silang alam sa nangyayari, sa tingin mo ba naman 12 years old, nagawa pa ngang tumawa nakatutok na nga sa pamilya namin ang mga baril amp.

"P-Pwede bang hayaan mo kaming m-mag ipon muna?" Pilit na di mautal na saad ko at matapang na sinalubong ang mata nito, napalunok naman ako sa ganda ng mga mata nito para akong binabaliw at pinapahina.

"No, but I think I saw something unique.....that can be mine forever." Nakangising sabi nito at hininaan ang huling sinabi kaya di ko marinig, kinalabutan naman ako sa ngising binigay nito sa'kin.

Para siyang ayos na nauulol ng makita ako naglalaway agad e parang gusto ako kainin hala jusko naman bata pa ako.

"Sanaol Unique." Tanging sabi ko nalang, he glared me na parang may sinabi akong masama.

Luh, atitod ka?

"I'll give you'll one day to prepared, him and he's officially mine." Hindi ko maintindihan ang huling sinabi nito ng nauna itong umalis at pumunta sa kotse.

Niyakap ko naman ang mga kapatid ko sila mama atsaka tiningnan kong
May sugat sila.

"Anak......." Naluluhang bulong ni papa at niyakap ako pabalik.

"Anong plano mo?Anak? Pasensiya na hindi kita matutulongan ni mama mo alam mo namang walang mag aasikaso sa bahay kong magtratrabaho si mama mo dahil hindi ako makalakad at ang mga kapatid mo masyado pa silang bata para bantayan." Naiiyak na tanong nito, pinatahan ko ito at tiningnan sila ni mama at ang mga kapatid ko na naluluhang nakatingin sa'kin.

"Tatakas tayo mamaya ok?" May pagdadalawang isip na sabi ko sakanila, nagkatingnan naman sila mama at nag-aalalang napatingin ulit sa'kin.

"A-Anak h-hindi simpleng t-tao ang tatakasan mo..." Utal na tugon ni mama na nagpakunot ng noo ko pero di pa rin mawawala ang pagdadalawang isip ko.

bakit sino ba siya?

"Ma? Tatakas tayo pagkatapos dahil mag iipon muna ako para makabayad na tayo sa oras na matunton niya tay—" Di natapos ang sasabihin ko ng may nagsalita sa likod ko na nanigas ako sa kinauupuan ko maging sila mama na ngayon ay diretsong nakatingin sa likod ko.

"Who said I let you go?" Nakakakilabot at malamig na tanong ng taong nasa likod ko, bumilis ang tibok ng mga puso ko na parang nagkakarera. Potangina hindi pa ito umalis?

Hala biglang naging kabayo ang puso ko!

END OF PROLOGUE
________________
What do you think to this story guys?