Geçmişin ihaneti

Bizim tarafamızda mısın?

David'in bana anlattıklarını anlıyamıyordum.Ne demek istemişti? David artık bizim tarafamızda mıydı? Emma geldiğinde David'in dediğini hatırladım. Titriyomuş gibi yaptığımda Emma sırıtarak bana bakıyordu. Emma'ya o kadar odaklanmıştım ki arkamdan gelen David'i görmemiştim. David kulağıma 'bizi kurtarman gerek' diye fısıldadı . En son gördüğüm Emma , David'e  bir şeyler söylüyordu.                                                                                                                                           (yarım saat sonra )                                                                                                                                                                 Bilincim yerinde ama neden bir yerimi kıpırdatamıyorum? Neler oluyor? Etraf neden karanlık? Sonra yavaş yavaş etraf aydınlanmaya başladı. David ve Emma karşımda durmuş bana bakıyordu. Gözlerimi açan kişiye döndüğümde şoka girdim. Daniel. Bu Daniel'di. Gözlerimi açan kişi yıllardır ortağım ve hayattaki tek arkadaşım. Bunu bana Daniel mi yapmıştı? Daniel'e bi şey söylemesi için yalvaran gözlerle bakıyordum. O ise sadece dolu gözlerle bana bakıyordu. Emma hemen araya girerek 'buraya gel Daniel, görevini başarıyla tamamladın cennete gitmen için baş melek ile konuşacağım' Daniel özür dilerim diye fısıldayarak yanımdan uzaklaştı. Özür dilemek mi? Ne yani özür diliyince her şeyin düzelceğini falan mı zannediyor!? Her şeyi mahvetti. Bütün hayallerimizi, arkadaşlığımızı , dostluğumuzu , mutluluğumuzu her şeyden önce birbirimize olan sözlerimi...Ona güvenmiştim , ama bu durumda ona dönmesi için yalvaramazdım. O kadar sinirli ve hayal kırıklığı içindeydimki birisi bana bir şey dediğinde 2 sene önceki patlamanın 50 katını istemesemde yapabilirim .Büyük ihtimalle bunu yapmamam için beni hemen olduğum yerde öldürcekler. Benim ölümün bütün her şeyin çökmesi için en büyük başlangıç olucak. David ve Daniel benim bir şeyler yapmamı bekliyordu, ben ise sadece Emma 'ya bakıyordum.Kısa bir sesizlikten Daniel araya girerek 'Lütfen onunla konuşmam için bana 5 dakika verin. Lütfen.' Emma of layarak David ile beraber çıktığı anda Daniel bana baktı ve konuşmaya başladı.

-Holly, özür dilerim.

+Ahahahah özür diliyomuş.Ne için özür diliyosun Daniel? Sözlerimiz , arkadaşlığımız, hayallerimiz ya da dostuluğumuz için mi? Hangisi için özür diliyosun?

-Dediğini yapmasaydım beni öldürcekti! Yapmak zorundaydım. Anlamalısın beni Holly.

+Afferim sana. Kendi hayatını kurtardın. Peki benim hayatım Daniel? Ben ne olacağım ? 

-Seni burdan çıkaracağım .

+Nasıl yapacaksın! Emma ikimizide öldürür. En azından sen yaşa Daniel.

-Holly sana yemin ederim kurtulucağız ve ikimizde yaşıyor olacağız.

+Nedense sana güvenmiyorum.

-Benden şu an nefret ettiğini biliyorum ve bana zerre olsa bile güvenmediğinide biliyorum. Ama bu sefer bütün her şeyi sen yapmıyacaksın. Bizi  kurtaracağım.Bana güven Holly lütfen...

Gözlerimi sıkıca kapattım ve derin bir nefes verdim.'Tamam ama bizi kurtaramassan..' Daniel sözümü kesip 'Bana bırak seni hayal kırıklığına uğratmayacağım' Emma bağırarak içeri girdiğinde Daniel beni sıkıca tuttu ve 'gözlerini kapat 3 saniye içinde burdan çıkacağız' gözlerimi tedirginlikle kapatırken kendimi boşluktaymış gibi hissettim. Gözlerimi açtığımda hiç bilmediğim bir yerdeydim. Elimde bir sıcaklık olduğunu fark ettiğim anda gözlerimi elime çevirdim.Birisinin elini gördüğümde o anlık stresle bir çığlık attım ve kafamı elin sahibine çevirdim. Bu David'di. Cidden mi? David neden burdaydı? Bir dakika Daniel nerde!?