KELEBEK // FİNAL

#17# Siyah Pamir

Selam! Şimdi bu bölüm geçmişe gidicez. Siyahın geçmişine. Merak edip mesaj atanlar olmuş. Siyah beyazı neden bu kadar koruyor. Tamam aileleri kötüydü ama bukadar koruması nı saçma bulanlar olmuş.siyahın geçmişi sadece dedesinin onu şirkete sokması ile başlamıyor. Daha derin bir geçmişi var. Bu bölüm siyahın derin geçmişinden bir parça. Neden bu kadar korumacı olduğunu! Sert olduğunu! Kimseye kolay kolay güvenmediğini göstericem. Aynı zamanda bazı bölümler sadece siyahın geçmişinden olucak. Burayı okuduysanız oy verip bölüme geçebilirsiniz.
......

Yazarın ağzından.

16 mart 2013 (siyah 10 yaşında)

Küçük kız gülümseyerek merdivenlerden indi. Büyük ihtişamlı masanın baş köşesinde oturan dedesine gülümseyip masaya oturdu.

Doğduğu günden beri bu devasa büyüklükteki çiftlik evinde dedesi ile yaşıyordu.

Anne babasını hiç görmemişti. Kardeşleri varmı yokmu onu bile bilmiyordu. Sadece her ay buraya bir kadınla gelen kendi yaşlarındaki kızı görüyordu. Ama kızla konuşamıyordu. Çekiniyordu!

Kahvaltısını bitirip gamzelerini göstericek şekilde gülümsedi. Artık anne ve babasını tanımak istiyordu. Sıkılmıştı bu evden. Etrafta hiç ev yoktu. Sadece 1 kilometre uzaklıkta bir köy vardı. Ama dedesi izin vermediği için gidemiyordu.

Yaşlı adam kendisine gülümseyerek bakan kıza sert bir bakış atarak çatalını tabağına bıraktı.

Bu kızı kendisi gibi yetiştirip güçlü biri haline getiricekti. Yıkılmaz güçlü sert herkesin korktuğu biri olucaktı.

"Seni dinliyorum!" yaşlı adamın sert sesini duyan küçük kız biraz ürksede kısık sesle konuşmaya başladı.

"Dedecim ben artık anne ve babamı tanımak istiyorum. Çok sıkıldım burdan!" diye mırıldandı küçük kız.

Yaşlı adam duydukları ile sinirlendi daha istediği kıvama gelememişti ve şimdide gitmek mi istiyordu?

Elinde tuttuğu bardağı sertçe masaya bırakıp ona korkulu gözlerle bakan küçük kıza baktı.

" Kes sesini Siyah! Hemen odana çık bugün cezalısın ata binmek yok!"

Yaşlı adamın sert ve korkutucu sesi ile küçük kız dolu gözlerini kırpıştırarak yavaşça masadan kalktı. Minik ayakları ile yavaşça merdivenlerden çıkıp odasına girdi.

Bugün atına binemeyecekti. Bembeyaz olan atına binemeyecekti. Tek dostu olan beyaz atla konuşup onla oynayamıcaktı.

Ağzından çıkan küçük hıçkırıkları durdurmaya çalışarak yatağına girip gözlerini kapatı.

Dedesi sert biriydi ama kendisine çok kızmazdı. Küçük kıza ilk defa bu kadar kızmıştı. Herzaman sert karakterine rağmen kıza ılımlı yaklaşan adam bugün buz gibiydi.

Küçük kız ağlayarak uykuya dalarken, yaşlı adam masadan kalkıp evden çıktı. Bahçenin etrafında dolanıp atların olduğu ahırın önüne geldi. Küçük kıza bir ders vermeliydi!

"Ahmet!" yaşlı adamın gür sesi ile atlardan sorumlu olan Ahmet bey koşarak yaşlı adamın yanına giti.

"Buyur beyim?"