I Love You, Paolo! (Complete) (BxB)

Chapter 55 - Decisions

Paolo's POV

I never thought that my cousin Xander will do things to ruin me and JM. Hindi naman siguro dahil may gusto siya kay JM. May ibang dahilan pa siguro. Alam kong ako ang dahilan bakit niya kami ginugulo. Sa di ko maipaliwanag na dahilan, naghahanap ako ng rason bakit kailangang gawin niya ito sa akin. Naging mabait naman ang pamilya ko sa pamilya niya.

Naalala ko pa nga nung down na down ang family nila, tanging si Mommy at Daddy lamg ang tumulong sa kanila. Kaya alam kong wala siyang dahilan para magalit sa akin o sa pamilya ko.

Siguro may iba siyang rason para guluhin kami ni JM. But with the help of Jamo, malalaman namin ang takbo ng utak ni Xander.

Naging kaibigan ko si Jamo hindi dahil nag confess siya sa akin sa panggugulo ni Xander kundi, siya mismo ang humingi ng tawad sa nagawa niya. Hindi ako makapangyarihang tao para hindi magpatawad. At dahil kaibigan pa din siya ni JM, he deserve my trust for friendship.

Nag-inuman kami that night. Hanggang sa mabanggit niya ang mga pinaplano ni Xander laban sa amin ni JM. Sa relasyon namin.

"Pare, malalim yata ang iniisip mo diyan. Care to share?" Nginitian ko lang si JM sabay kinabig palapit sa akin. Nagkalapit tuloy ang mukha namin at nagkadikit ang mga katawan namin. Naamoy ko ang bango ng gamit niyang sabon at shampoo na nagbibigay sa akin ng kakaibang init.

"Marami nga akong iniisip Pare." Maya maya'y tugon ko habang nagkasalubong ang mga tingin. "Isa na dun kung paano natin sisimulan ang gabing ito. Ang maangkin ka ulit." Sabay pilyong ngiti ang pinakawalan ko.

Pinisil niya ang ilong ko.

"Sira! Hindi dapat pinag-iisipan yun. Go with the flow lang." Sagot niya naman.

Kaya sinimulan ko siyang ikulong sa mga bisig ko at sabay siniil ko ang teasing niyang lips.

God! This mas has the sexiest lips! Sa isip isip ko.

Ang banayad naming halik ay unti-unting binabalot ng init na dulot ng pagpapalitan namin ng laway.

"Huwag tayo dito Pare!" Biglang sabi ko at sabay hinawakan ko ang mga kamay niya at giniya siya pabalik ng kwarto.

"Oops! Gising pa ako!" Sabay pa kaming nagulat nang magsalita si Mama. Nakasalubong namin ito paakyat ng hagdan habang papasok kami ng kwarto.

"Ma, bakit gising pa kayo?" Si JM.

"Di ako makatulog. Sabayan niyo nga ako sa terasa. Gusto ko munang magpahangin." Tuloy tuloy na itong lumabas sa terasa. Nagkatinginan na lang kami ni JM.

"Jessie Mari.." Si Mama.

"Mama, di ba sabi ko kahit JM na lang. Kelangan ba talagang buong pangalan ang itawag mo sa akin? Alam mo namang naiilang ako sa ganyan."

Magkatabi kami ni JM at kaharap si Mama na tila basa ko na may bumabagabag sa isipan niya.

"Huwag kang makulit. Eh sa gusto kong tawagin kita sa buong pangalan mo." Kontrapelo naman ni Mama.

Narinig kong bumuntong-hininga na lang si JM at tumingin sa akin.

Magkahawak kamay kaming nakaharap kay Mama. Hanggang ngayon may awkward feeling ako pag tinatawag ko siya na Mama. Hindi na kasi ako nasanay.

"Ang swerte niyong dalawa. Di kayo natitibag sa mga dumadating sa buhay niyo bilang magkarelasyon."

"Siyempre Ma, pag mahal mo ang isang tao, kung kailangang lumaban, dapat lumaban! Di ba Pare?" Tinanguan ko lang si JM bilang pagsang-ayon ko.

"Kawawa naman ang batang yun." Sambiy niya.

"Sino?" Sabay pa kaming nagtanong ni JM.

"Si James." Tugon niya.