Superintelligent AI(Vkook)

part2 -

زندگی یه عشق کامل به من بدهکاره ...
چون مجبور شدم بخاطر زنده موندن عشقم  هم اونو از دست بدم و هم زندگیم رو ..

- جانگ هوسوک.

•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•
+ سلام

_ اوه تهیونگ! خوش اومدی.
_ بیرون چطور بود؟

لیا با مهربونی و جذبه ی خاصی رو به پسرش گفت که تازه وارد خونه شده بود.

تهیونگ همراه با لبخند بازیگوشی که همیشه زمان صحبت کردن به لب داشت به زن نگاه کرد

+ خوش گذشت..؟

_ دنبالم بیا
لیا همراه با لبخند آرامش بخش و صبوری به تهیونگ گفت

و سمت کتابخونه ی کنار دیوار  رفت
دکمه ای سبز رنگ کنار کتابخونه رو فشار داد
لنزی قرمز رنگ چشم های لیا رو اسکن کرد و بعد از سبز شدن نور لنز، آینه به کنار رفت و لیا وارد آسانسور مخفی اونجا شد
پشت سرش تهیونگم وارد آسانسور شد

لیا رمز آسانسور رو وارد کرد و بعد گذاشتن اثر انگشت تهیونگ روی جای مخصوصش... آسانسور شروع به حرکت سمت پایین کرد

بعد از چند لحظه آسانسور وایساد و اون دو نفر ازش بیرون اومدن

سالنی بزرگ با دیوارای سیاه رنگ
.
.
.

پر از کتاب های مختلف..
توی قفسه های اهنی زنگ زده...
که کل سالن رو فرا گرفتن!
.
.
.

در واقع توی یک نگاه اونجا اصلا برای اینکه یه ربات توش ساخته بشه مناسب نبود- چون بیشتر شبیه یه کتابخونه بزرگ و قدیمی بود- و حقیقتش هیچ فضای کافی برای ساخت یه ربات نبود!

ولی وقتی بیشتر دقتت رو روی اطراف بزاری
متوجه میشی که این مکان کاملا یه پوشش و یا شاید یه محافظه؟

تجهیزات فوق پیشرفته ای که لیا تهیونگو به سمت اون ها میبره.

سیم هایی رگ مانند ولی چند برابر اندازه کوچیک و نازک رگ های بدن مثله کابل به بدن تهیونگ متصل شد.

'سیستم روشن شد'
' ویرایش کد های V'
'خوش آمدید پارک لیا'

طبق معمول لبخند کمرنگش روی لب هاش جا گرفته بود و با دقتی فراران کارش رو شروع کرد.

_خب تهیونگ... ما باید یسری کد رو برسی میکنیم .

ته بدون وجود هیچ حسی سرشو به نشونه مثبت تکون داد.
* یهو مود عوض کرد:/*

لیا نگاهشو به صفحه نمایشگر بزرگ روی دیوار  داد و روی صفحات خیالی آبی رنگ که از مانیتور دیجیتالی- که خودش طراحی کرده بود -کد ها رو برسی و تقویت میکرد.

و خب هر لحظه آثاری از عصبانیت توی چهرش پدیدار می شد.

_ تهیونگگ! تو کد ها رو عوض کردی؟