#យប់
បន្ទាប់ពីកម្មពិធីបានបញ្ចប់ទៅយ៉ាងរលោនហើយជុងហ្គុកក៏បាននាំរាងតូចមកភូមិគ្រិះរបស់ខ្លួនវិញ ទឹកមុខម្នាក់ៗហាក់ពោពេញទៅដោយក្តីសុខខុសធម្មតាព្រោះតែពួកគេបានរៀបការរួច មកទល់នឹងពេលនេះគឺម៉ោង10យប់ទៅហើយ
<ថេហ៍......>ជុងហ្គុកបង្អូសសម្លេងហៅអ្នកដែលកំពុងអង្គុកលើភ្លៅរបស់ខ្លួន
<បងមានអីមែនទេ?>ក្រោយឮរាងក្រាស់ហៅឈ្លោះរបស់ខ្លួនហើយរាងតូចក៏ងើបមុខមកសម្លឹងមុខអ្នកដែលមាននាមជាស្វាមីថ្មីៗនិងលើកដៃទៅស្រាក់កនាយ
<អូនចង់ដឹងមែនទេថាបងជាអ្វី?>ដូចដែលនាយធ្លាប់បាននិយាយប្រាប់រាងតូចពិតមែន ពេលនេះគឺដល់ពេលហើយដែលនាយត្រូវប្រាប់ការពិតគ្រប់យ៉ាងទៅកាន់រាងតូចឲដឹង
<មែនហើយ....អូនចង់ដឹងណាស់ ឆាប់ប្រាប់អូនមក>ថេហ៍រាងភ្ញាក់ផ្អើលបន្តិចពេលឮសំណួររបស់រាងក្រាស់សួរមកកាន់ខ្លួនតែគេពិតជាចង់ដឹងពិតមែនថានាយជាអ្វី និងតឿនឲរាងក្រាស់ប្រាប់ខ្លួនឲលឿនៗគេចង់ដឹងរាងនេះយូហើយតែជុងហ្គុមិនព្រមប្រាប់សោះ
<តើអូននឹងក្លាចបងទេ?>រាងក្រាស់ទម្លាក់ទឹកមុខចុះ ពិតណាស់គេពិតជាខ្លាចៗថារាងតូចដឹងហើយខ្លាចគេមិនហ៊ាននៅជិតគេ
<មិនថាបងជាអ្វីក៏អូននៅតែស្រឡាញ់មកដែរ ឥឡូវបងឆាប់ប្រាប់មក>ថេហ៍យកដៃទៅក្រសោបមុខជុងហ្គុក និងញញឹមតិចៗទៅកាន់គេ<ចុះបើបងប្រាប់ថាបងជាបិសាច អូនខ្លាចទេ?>ទឹកមុខជុងហ្គុកនៅតែស្រពោនដដែលទោះជាថេហ៍ប្រាប់ថាទោះនាយជាអ្វីក៏គេនៅតែស្រឡាញ់ដែលតែនាយនៅតែមានការភ័យខ្លាចគេមិនចង់ឲរាងតូចខ្លាចគេទេ
<ពិតមែនហេ៎ស....យេៗ.......ហើយបងជាបិបសាចអីទៅ?>ថេហ៍ឮរាងក្រាស់ប្រាប់រួចក៏ស្ទុះចុះពីលើភ្លៅនាយយ៉ាងលឿនហើយស្រែកអសប្បាយរត់ពេញបន្ទប់ធ្វើឲជុងហ្គុកឆ្ងង់ជាខ្លាំងនេះនាយជាបិសាចណាហេតុអីមិនខ្លាចតែបែរជាសប្បាយចិត្តទៅវិញ បន្ទាប់ពីរត់លេងស្រែកសប្បាយពេញបន្ទប់ហើយថេហ៍ក៏រត់មករកជុងហ្គុកវិញហើយនៅឆ្លៀតសួរទៀតថានាយជាបិសាចអ្វី
YOU ARE READING
12 o'clock at night
Vampireការរងចាំមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់អស់រយះពេលជាង200ឆ្នាំវាមិនងាយនោះទេតែដោយសារតែក្តីស្រឡាញ់ដ៏ធំធេងមិនអាចកាត់ថ្លៃបាននាយកម្លោះដែលជាកូនកាត់បិសាចជញ្ជក់ឈាមនិងបិសាចចចកសុខចិត្ត រស់នៅទ្រាំចាំមើលមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់វិលត្រឡប់មកវិញ មកបង្កើតស្នេហាជាមួយនាយម្តងទៀត។ ...