فيروز: مش مهم مين اللى بعته ده صح ولا غلط
عاصى و هو بينزل راسه : ايوة صح
فيروز : طلقنى
عاصى : فيروز العقد ده قديم و انا نسيت الموضوع ده موضوع قديم جدا اكيد هند اللى بعتته علشان تخرب علينا
فيروز : و المفروض اصدق انت مشوفتش بتعملك ازاى فى المستشفى انا كنت بكدب نفسى بس خلاص كل حاجة اتكشفت و انت حتى مانكرتش بالعكس بتتكلم عادى جدا
عاصى : لان زى ما بقولك موضوع قديم والله ملمستش ست من ساعة ما دخلتى حياتى يا فيروز
فيروز فجأة حسيت ان توازنها اختل و وقعت على الأرض تعيط و هى من جواها مقهورة و كانت نفسها عاصى يقولها ان ده كدب و بتحاول تبان قوية بس انهارت فجأة
عاصى مسكها من كتفها و قومها و دخلها جوه حضنه
فيروز بانفعال : ابعد عنى ابعد
عاصى و هو بيضمها اكتر : والله يا فيروز بحبك و مفيش اى حاجة بينى و بين اى حد انا مش بشوف غيرك و لا عايز حد غيرك
فيروز فضلت تعيط
عاصى : و حياتى يا فيروز ما تعيطى
فيروز : مش قادرة يا عاصى مش قادرة بجد
عاصى : والله قطعت علاقتي بيها فى نفس اليوم يا فيروز والله و قطعت الورق بايدى
فيروز : انا مش قادرة اتكلم
عاصى : لاء مش هسيبك كده غير لما تنسى و تسمحينى
فيروز فجأة بقوة مزيفة خرجت من حضنه و بجدية تامة : انا طلعة انام تصبح على خير
عاصى بص باستغراب من تغيرها فجأة
تانى يوم الصبح عاصى فضل يدور على فيروز فى البيت
عاصى : فيروز فيرووووز و خرج الجنينة لاقى فيروز قاعدة بتقرا فى كتاب و لابسة بنطلون قماش اسود و توب مبين نص بطنها و عملة شعرها كحكة و خصلات شعرها نازلة بعفوية و شكلها كان جميل
عاصى اتسمر مكانه من جمالها
فيروز فضلت تقرأ فى الكتاب كانه مش واقف
عاصى : فيروز
فيروز رفعت راسها ببرود: صباح الخير
عاصى : صباح النور كنت بنادى عليكى كل ده مش سامعة
فيروز : لاء مسمعتش فى حاجة كنت بتنده عايز حاجة
عاصى : مالك يا فيروز متغيرة كده ليه
فيروز : مالى ما انا زى ما انا اهو
عاصى : لاء مش زى ما انتى
فيروز بصت فى الكتاب تانى و بدون اهتمام له: عادى مش انا بس اللى بتغير انت كمان اتغيرت
عاصى بص على اسم الكتاب فطس من الضحك اسم الكتاب الجريمة الكاملة
عاصى : ناوية تقتليني يا فيروز
فيروز : انا ابدا انا باخد فكرة بس و بعدين خلى بالك كانت طالعة موضة من قريب مسمعتش عن اللى قطعت جوزها و نسيت الصوابع تحت السرير
عاصى : صوابع ايه يا فيروز انتى هتخلينى اخاف انام معاكى فى نفس البيت
فيروز بغيرة واضحة : علشان تعرف تحب فى هند حلو و تيجى ليك المستشفى تحب فيك قدامى
عاصى : و انتى بتغيري بقى اهو و حلوة اومال مالك كنتى عاملة مش فارق معاكى
فيروز : المفروض تحترم وجودى و خلى بالك انا مش ناسية حوار جوازك ده و قفلت الكتاب و ادته له بعفوية و قامت
عاصى : البت ناوية تقتلنى و انا نايم
عاصى قام وراها لاقها دخلت المطبخ
عاصى جيه و حضنها من ضهرها
فيروز حولت تتحرك معرفتش
عاصى: مش هسيبك غير لما تسمحينى
فيروز لفت له و ادته وشها
فيروز : مش بالساهل كده انت كسرت قلبى
عاصى : عمرى ما اقدر اكسر روحى انتى روحى يا فيروز
فيروز : عاصى يعنى انت مفيش حاجة بينك و بين هند
عاصى : ابدا يا فيروز ولا اى حاجة
فيروز : بجد يا عاصى
عاصى : بجد يا عيون عاصى
فيروز ابتسمت ابتسامة خفيفة و عاصى بدا يقرب منها و لسه هيقرب الباب خبط
عاصى فتح
عاصى باندهاش لاقى هند و هاشم
عاصى : انت ايه اللى جابك انت و هى
هاشم : ....
يتبع...
