Forget Me Not

Chapter 01

Curious

Sumunod ako sa chief resident na magme-mentor sa akin. Kasama ko ang ibang mga residents na matagal na rito. They were all talking behind her back, giggling and chatting. Hindi naman sila pinupuna kahit halata ang ingay nila kaya posibleng mabait ang chief resident namin. 

I found out that our chief resident is named Dr. Alice Divina Fajardo. 

Nang tumigil siya ay agad nagsitigilan ang lahat ng mga nakasunod sa kaniya pati ako. She then started giving instructions as to what we all needed to do. Mabilis namang sumunod ang lahat at halos ako na lang ang natirang hindi niya binibigyan ng utos. 

She looked at me, examining me from head to toe. I gulped as panic and nervousness started growing inside me. 

"Your uncle recommended you to this hospital, right?" marahan niyang tanong. 

Agad akong nakahinga nang maluwag dahil mukhang hindi naman ako mapapagalitan. 

Tumango ako. 

"Since you came from a well-known hospital in the United States and is recommended by Dr. Alfaro, you must be very competent. It's now your second year in residency and I'm handling first years, so... I think..." saglit siyang tumahimik at bumaling ng tingin sa likuran ko. 

Sinundan ko ng tingin ang tinitignan niya at agad kumalabog sa kaba ang puso ko. It's Dr. Zendrada. Umiwas ako ng tingin at muling ibinalik ang atensyon ko kay Dr. Fajardo. Nakatingin pa rin siya roon. 

I told myself that I should always be ready to face him, lalo pa at lagi ko naman talaga siyang makikita rito. We're almost in the same field of expertise. Iyon nga lang, fellow na siguro siya or attending physician kung sakali. 

Don't tell me...

"Dr. Alejandro Zendrada!" Nanlaki ang mga mata ko nang tawagin ni Dr. Fajardo si Dr. Zendrada. 

Doon ko nakumpirma ang iniisip. She's probably thinking of putting me under Dr. Zendrada's supervision. Napapikit ako sa kaba nang marinig ang mabibigat na yapak ni Dr. Zendrada palapit sa amin. 

I suddenly felt him behind me. My hands started shaking that I had to take a deep breath to calm myself down. Punong puno ako nang kaba at galit sa dibdib ko. Pero alam kong mas nag-uumapaw ang kaba, hindi ko lang sigurado sa kung ano ang dahilan. 

"Resident Madrigal, this is Dr. Alejandro Garrick Rendavez Zendrada. Dr. Zendrada, this is--"

Dr. Zendrada cut her off. "Shouldn't you be facing me, Resident Madrigal?" tanong niya sa sobrang lamig na boses at halos kilabutan ako roon. 

Dahan-dahan akong umikot para harapin siya. Pero nakatungo ako dahil ayaw kong makita ang mukha niya... lalong lalo na ang mga mata niya. 

"You already knew her, Dr. Zendrada?" tanong ni Dr. Fajardo. 

"Yeah," kaswal niyang sagot at hindi ko alam kung bakit sobrang bilis ng tibok ng puso ko. 

I closed my eyes firmly before opening them again. 

"That's great, then. Sabi sa akin ng Dad mo na ikaw na raw ang mag-handle sa second year resident na bago rito. And that new one... is her..." sambit ni Dr. Fajardo. Nahimigan ko pa ang pangungutya sa boses niya at hindi ko alam kung para saan iyon. 

Dr. Zendrada sighed and I knew he is annoyed. 

"I told him already that I won't accept this task. I'm still a fellow. I shouldn't start supervising residents, yet--"

"And I'm just a chief resident, kuya..." putol ni Dr. Fajardo kay Dr. Zendrada.

Kuya?

"You really should keep in your mind to address me properly, Chief Resident Fajardo," inis na tugon ni Dr. Zendrada.