"Ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig o ang World War II(madalas na pinapaikli sa WWII o WW2) ay isang global na digmaan na naganap sa pagitan ng 1939 hanggang 1945. Maraming mga bansa ang naging bahagi ng digmaan na di nagtagal ay nahati sa dalawang magkatunggaling pwersa: Allied powers at ang Axis powers."
Discuss ng proof namin sa history. Inaantok akung nakikinig sakanya. Hutang-ina! Curious ako sa nangyayari dati pero di ko talaga mapigilan 'yung antok. Yawa!
"Shurba, you okay?" -pang-aasar pa ng kaibigan ko. Isa pa to sira ulo. Umiling nalang ako sakanya bilang tugon.
"Ang World War 2 ang pinakamalubhang digmaan sa kasaysayan ng daigdig kung saan ay 70 hanggang 80 milyon na tao ang namatay sa labanan, karamihan ay mga sibilyan mula sa USSR(Soviet Russia) at China. Sa panahon din ito nasaksihan ng mundo ang malawakan at sistematikong genocide o ubos ng isang lahi, na tinawag bilang Holocaust." -maluha-luha na yung mata ko kaka kinig. Kinukusot-kusot ko ito at pilit nilabanan 'yung antok.
"Sa panahon naging malaking bahagi ng digmaan ang mga saksakyan pamhimpapawid at ang mabilis na pag-abante ng teknolohiya. Naging epektibong paraan ng pakikipaglaban ang mga estratihikong pambobomba kung saan papasabogin ang mga base military, daanan, tulay, daungan at iba pang importanteng gusali sa isang bansa. Sa loob din ng panahon na ito una at tanging pagkakataon ginamit ang atomic bomb laban sa isang bansa."
Di ko na kinaya 'yung antok kaya mahina ko na siyang tinawag. Pinanlakihan niya ako ng mata kaya agad ko na siyang sinenyasan na tabunan ako kasi iidlip ako. Nasa harapan ko kasi siya.
Inirapan niya ako pero ginawa rin naman 'yung gusto ko. Ngumiti nalang ako sakanya.
"Ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig ay nahati sa dalawang entablado, sa Europa at sa Asya-Pasipiko. Ang sigalot ay nagsimula sa Europa noong Septyembre 1, 1939 dahil sa biglaang pananakop ng Germany sa bansa ng Poland. Hindi nagtagal ay nagdeklara ng digmaan ang Germany sa France at Great Britain."-paliwanag niya pa sa buod. Iidlip na sana ng ako may marinig kami bigla.
"What was that?" -my friend ask. Na tigil 'yong prof namin at agad na lumabas. Na alarma pati mga ka-klase ko kaya agad rin silang nagsitayuan para maki chismiss.
Agad namang pumasok 'yung prof namin at sinarado lahat.
Ngayon ko lang narinig ang tunog na 'yon maliban nalang sa mga videos sa social media and tv. Nagsisimula na akong kabahan. Bigla ko ring naalala 'yung mga lessons namin sa history.
"Class, listen." -pagsasaway niya pa samin. Kita na rin kasi namin 'yung usok. Parang galing sa college department yung usok. May mga studyante na rin na nagsisigawan at nag tatakbuhan sa labas.
Y-yung tunog parang dahil sa bomba o air strike. I remembered those dream. Tiningnan ko yung buong room, yung mga ka-klase ko.
Nagsiiyakan na sila kaya agad akung tumayo at sinilip yung labas.
Yung college department nasusunog na. Rinig na rinig rin namin yung fire alarm dahilan kung bakit mas natakot yung mga ka-klase ko.
T-his can't be. Nangingig man dahil sa kaba, pinilit ko paring lumakad kaagad papunta sa harapan.
"Makinig kayo!" -sigaw ko na ikinatahimik nila.
"Makinig kayo. Wag kayong mag panic. Okay?" -huminga ako ng malalim. If my dreams were true then I shouldn't just watch. I should do something. Pilit kung pinapalakas 'yung sarili kahit kinakabahan at naguguluhan.
"Please fall in line." -agad silang sumunod. Tinanguan ako ni prof kaya agad akung pumunta sa likod. Sinenysan ko siya para siya na ang mag lead sa daanan total siya yung naka labas kanina. At siya yung may mas maalam kung saan mas ligtas dadaan.
"Shurba, what is happening?" -halata sa mukha niya yung takot. I hold her hands, hoping that it will ease the nervous she's feeling.
"Listen carefully, okay?" -tumango siya.
"Remember the underground? Yung underground namin sa bahay?" -tumango siya.
"Bring your family with you. Stay at our house, okay? No matter what happen outside, you have to be strong physically and mentally, a'right?"
Halata sakanya na nagugulohan siya so I smile at her. Agad na siyang pumila.
Napa hawak ako sa dibdib ko.
Eto na ba? Nangyayari naba 'yung mga senaryo na bigla nalang pumapasok sa isip ko? But, I thought it was just a maladaptive day dreaming.
Am I a psychic?
May narinig ulit kaming pasabog na naging dahilan kung bakit sumigaw 'yung mga ka-klase ko.
Why does it hurt so much? Why do I feel like the lives of heroes, the heroes who sacrificed their lives are wasted?
Is this the beginning of history repeating itself?
CITEȘTI
IS THIS THE END OF THE UNIVERSE?
Acţiune"No matter how we train ourselves to get ready into sudden revelation, our minds and hearts will still cry in so much emotions. No matter how hard we tried to avoid it, if it's the time for the history to repeats itself, then we don't have any esca...
