Owned By Mr. Congressman (Sandro Marcos)

CHAPTER THIRTEEN

"Hija, saan ka galing?" Tanong ni tita Liza nang makababa ako sa salas. Halatang kanina niya pa ako hinahanap.

"N-nasa garden lang po ako tita, nag papahangin." Sagot ko saka umupo sa single na sofa. Sana naman maniwala siya! Ayaw pa kasi ni Sandro tumigil kanina, edi sana hindi narinig ng mommy niya boses ko.

"Ganun ba? Akala ko kasi kasama ka ni Sandro sa loob ng kwarto, narinig ko kasi boses mo." Aniya at ngumiti nalang ako ng pilit.

"Baka guni-guni niyo lang po 'yun, tita." Sabi ko pa at tumango tango naman siya.

Maya maya lang, bumababa si Sandro galing sa second floor at umupo sa sofang nasa tabi ko. Ni hindi ako makatingin ng diretso sa kanya dahil nahihiya ako sa ginawa ko.

Papano kaya kung nakita kami ni tita Liza na ganun ang pwesto? Edi patay nanaman ako nito kay daddy, itatakwil pa ako ng wala sa oras.

Nang dumating ang alas dose, binati namin ang isa't isa habang nasa loob ng dining area. Nakakatuwa silang titigan habang nag babatian, makikita mo kasi sa kanila na napaka saya ng pamilya nila kahit galit ang halos karamihan dahil sa history na hindi naman totoo.

"Merry Christmas, everyone!" Sigaw ni kuya Borgy saka binuksan ang isang bote ng wine.

"Merry Christmas, Shan," bati ni Simon kaya ngumiti ako saka siya niyakap. Binati at niyakap ko rin si Vincent na ang sarap kurutin ng pisngi dahil ang cute at taba taba.

Nagsimulang kumain ang pamilyang Marcos sa dining table pero may isang nawawala. Umalis ako sa upuan ko at hinanap si Sandro, nakatayo siya sa balcony habang may tinatype sa phone.

"Merry Christmas," bati ko na para bang walang nangyaring kababalaghan samin kanina.

Lumingon siya sakin saka binulsa ang phone niya. "Merry Christmas, sweetie." Hinawakan niya ang kamay ko at biglang hinila palapit sa kanya kaya nanlaki ang mata ko.

Nakatingin lang siya sakin habang nakangiti kaya medyo nailang ako. "Baka makita tayo ng parents mo dito, Sandro." Kinakabahang wika ko.

"Let them see us," aniya saka ako hinalikan sa labi kaya mas lalo akong nagulat. Humarap siya sa balcony habang hawak ang bewang ko kaya magkadikit parin kami. "I've wanted to do this for a long time." Sabi niya pa kaya napalingon ako sa kanya pero nakatingin lang siya sa langit na punong puno ng bituin.

"Yung ano?"

"This. Stare at the sky with you." I don't know pero parang na stock ang tingin ko sa kanya. Malakas ang kabog na dibdib ko habang nakatitig sa perpekto niyang muka.

"Bakit mo sinasabi ang mga 'yan?" I asked. Sa totoo lang kasi, naguguluhan ako kay Sandro. Yeah, childhood friend kami at ayun lang ang naaalala ko.

"Maybe you're confused. Kahit ako rin naman, eh." Tugon niya saka bahagyang natawa. "I said to myself, I love Satana. Pero nung bumalik ka, everything change." Humakbang ako palayo sa kanya dahilan para mabitawan niya ang bewang ko.

"You know, I never been in relationships before." Panimula ko habang nakatingin sa mga mata niya. "Pero may alam ako tungkol sa pag mamahal. Ilang linggo palang tayong magkasama, pero ganito na ang sinasabi mo sakin?" Nakakunot noong tanong ko sa kanya.

Hindi ako galit sa kanya, nagtataka lang ako dahil parang ang bilis naman ng mga pangyayari. We had sex once, but it's just a mistake.

Huminga siya ng malalim saka humakbang ng isang beses palapit sakin.

"I know, it's too fast. But I can't let you go anymore." Wika niya kaya lalong kumunot ang noo ko at naguluhan. Humakbang uli siya palapit sakin saka hinawakan ang pisngi ko. "You're my first love, Shan. And sabi nga nila, first love never dies." then his soft lips stuck to mine.