PROLOGUE

219 12 1
                                    



I was busy minding my own business just like the usual days. My pale white skin looked like it's out of blood when I tried to step my feet on the clear water of the lake.

Agad akong umatras dahil sa  biglaang pag ihip ng hangin. The wind immediately gave me chills. Sumimangot ako at napabuntong hininga, unti-unti, tinanggap kong hindi pa ngayon ang araw para sumubok ulit.

Naglakad ako pabalik sa gubat kung saan hinihintay ako ng mga alagang hayop. I have my chickens and ducks. Malapit ko na silang ibenta dahil nagbabalak na akong lumipat ng bahay sa kabilang bayan.

My life has been like this since the moment I decided to live a new life. I came up with the decision of having my private and meaningful life.

So far, I am enjoying everything. It has been such a long time...

Umindayog ako nang mas malambot kaysa sa ginagawa ko kanina. Tinamaan na yata talaga ako ng alak. Gabriella has been asking me to stop dancing because she wants me to go home.

Ayaw ko sa bahay. Ayaw ko sa Nanay ko.

"Come on, Gab. Who would want to go home if it's this happy outside, huh?" Yumakap ako sa kanya at nagsalita sa kanyang tainga. "Just one more hour!" Sigaw ko bago bumitaw at muling sumayaw sa dagat ng mga tao.

I am a singer. Sa umaga, show business ang inaatupag ko. Mabait at masunuring anak ng single parent na Nanay. Isang sikat na mang aawit na paalis alis ng bansa.

Malaya akong umindayog at hinayaan ang mga tao sa paligid kong makisayaw sa akin.

I am in an exclusive bar where only high class people go. Kadalasang businessmen at models ang nandidito. Paminsan minsan, may mga aktres din.

There were people around me when I danced freely near the bartender. Nginitian ko pa nga ang bartender habang gumagawa siya ng alak dahil nagsalubong ang mga mata naming dalawa.

"Sunshine!" Mahigpit na hinawakan ni Gabriella ang braso ko.

It took her a couple of seconds to realize that I have such a pale skin to the point where her hold can cause a bruise. She let go of me and looked at my arm before grabbing me by my wrist.

Inalalayan ko ang palda kong kulay pula dahil parang umaangat 'yon sa bawat hakbang na ginagawa ko.

"What are you doing?" She asked furiously. Gab has always been like this. She can't handle me. Ako ang pinakamatanda pero palagi akong kailangan pagsabihan dahil sa asal ko.

I am the youngest in the family but in our group, I am the eldest which made me the leader. Wala akong ideya kung paano pasunurin ang mga taong mas bata sa akin. I am not a reliable person.

"I was dancing. I'm enjoying my night, can't you at least cut me some slack off?" Naiirita ko nang sabi.

Sinundan ko ang bawat lakad na ginagawa niya. It seems like she was disappointed with my actions that she couldn't find the words to say.

Palaging ganito ang mga gabi namin kapag nagpapasyang lumabas.

Si Luna, mauunang umuwi bitbit ang kung sino man na nakilala niya. She's a lesbian. Luna didn't really hide her identity so it wasn't awkward or anything for us. Gabriella, the mature and reliable one. Ang pinakabata, si Maria. The most successful? I don't know, not sure, but I think so.

"I'm not stopping you from drinking, alam mo 'yan! You were dancing in the crowd of stangers! Paano kung hipuan ka don?" Nanlilisik ang mga maya niya nang sabihin niya sa akin 'yon.

"I can take care of myself! I was dancing and people can be a little touchy and it's fine! Kaya ko ang sarili ko!" Ginantihan ko ang intensidad ng emosyon niya.

Spit it outWo Geschichten leben. Entdecke jetzt