Scent Series #1 : Scent Of Love | Completed

KABANATA 57

KABANATA 57

WARNING: This Chapter contains Death, Blood, Violence. Feel free to skip if you're not comfortable with this chapter. Thank you!

“Do you hear me? Let’s have a roll call.” Sabi ko habang tinitingnan kung gumagana ba ang Earpiece na suot suot nila.

“Xerkton? Do you hear me?” Sabi ko habang nakatingin sa computer ko kung saan nakikita ko ang lokasyon niya.

“Present.”

“Delgado? Say something.”

“Meow.” Seriously? Kailan pa ako nagkaroon ng kasamahan na pusa?

“Levitsky. Am I clear?”

“Clear.”

“Favre? Open your tracker. I can’t locate you.” Sabi ko ng napansin na wala ang kaniya.

“Already Done, Milady.”

Nagpatuloy ang Roll Call para tingnan kung ayos na ba ang lahat. Sinigurado ko na lahat sila ay nakikita ko mula sa computer ko kahit na pulang dot lang naman ang nakikita ko sa screen ng computer ko.

“We’re ready.” Sabay sabay nilang sabi. Nanginginig ang kamay ko na tiningnan silang lahat sa screen ng computer.

“Okay. Just like what we planned. Enter silently, Save our members. You can find them at the main Building. Make sure you won’t get caught. Keep in touch with others. Huwag kayong magpapaputok ng baril or gagawa man lang ng ingay.” Pagpapaalala ko sa kanila.

Knowing them kahit sanay na sila sa ganito ay mainitin pa rin ang ulo nila. Hindi na ako magtataka kung babarilin lang nilang lahat basta basta ang mga haharang sa daan nila. Kung sana na sa normal lang kaming pag atake ay hahayaan ko sila pero hindi.

Maraming buhay ang nakasalalay dito kaya hindi pwedeng basta basta na lang silang magpaputok ng baril. Na sa kalagitnaan kami ng meeting kahapon ng may tumawag sa amin na nadukot ang halos kalahati ng miyembro namin na nasa HeadQuarters at Hideout.

Nakuha nila ang tatlong libong mahigit na tauhan namin. Ayon sa Head ay nasa kalagitnaan daw sila ng pag eensayo ng makaramdam sila ng pagkahilo pagkatapos nun ay sabay sabay silang nakatulog. May espiya na nakapasok sa Headquarters at Hide out namin kaya nila nagawa ang plano nila.

Nadatnan ko rin na magulo ang opisina ko at iba pang opisina ng mga kasamahan ko. Mabuti na lang at walang nakatago doon na mahalagang papeles o makakapagturo kung sino ako at ang mga alam namin tungkol sa kanilang mga gawain.

Mabilisan kaming nag plano para rito dala dala ang mga natitirang tauhan namin. Pinaghati-hati namin ang trabaho nila. Dalawang boss kada isang building at ilang tauhan lang ang pwede nilang isama.

Isang daan katao kada building, Ayon sa Tracker ko. Kaya mas pinag igihan namin ang pagpaplano. Habang isinasagawa namin ang pagpaplano ay gumagawa na rin sila ng plano sa loob kung paano sila mapapanatiling ligtas at kung paano maililigtas ang mga miyembro namin.

“This will be a bloody night everyone. Alam kong sanay na kayo sa ganito but let me tell you this…” Sabi ko. “Follow our plan at all cost. Don’t do something stupid and Take care.” Sabi ko sa kanila.

Isa pa sa nalaman ko tungkol sa kanila ay hindi sila marunong sumunod sa plano! Mainitin ang ulo nila kaya nag kakanya kaniya sila minsan kaya lalong nagiging magulo.

“If we make this successful may pa takoyaki ka ba, Milady?” Tanong ni Sheon sa akin.

“No…” Sabi ko. Nag angilan sila. “But you will see the love of your life if we finish this successfully.” Sabi ko. Alam kong natigilan silang lahat sa sinabi ko. “So, Be good and focus.”