February...........။
"JeonJungkook!!!!!"
"လွှတ်!!!!!.."
ဆိုးလ်မြို့တစ်နေရာ၏အိမ်ထဲမှပြေးထွက်
လာသောJeonကိုအဖေဖြစ်သူချထားသော
ဘော်ဒီဂတ်တချို့ကဖမ်းဆီးထားကြသည်။
"သောက်မှတ်သဲခြေမရှိဘူးလား...
မင်းနဲ့နေချင်ရင်...မင်းနဲ့နေမှာပေါ့..
ဘယ်နှလရှိနေပြီလဲ ဒီလိုသောက်ရူးထနေတာ.."
"ပြန်မှဖြစ်မယ် ဖေဖေ...ကျွန်တော်ပြန်မှ
ဖြစ်မယ်....ကျွန်တော့်ကလေး ကိုမတွေ့ရမချင်း
ကျွန်တော် စိတ်တွေပူနေတယ်..."
"ParkJiminကငါနဲ့စကားပြောထဲက
မင်းကိုအလေးအနက်ထားခဲ့တာ
မဟုတ်ဘူးJeon...ဒါကိုလည်းမင်းကောင်းကောင်း
သိရက်သားနဲ့ ........"
"မဟုတ်ဘူး...ကျွန်တော့်Adrian ကျွန်တော့်ကို
ဘယ်လောက်ချစ်တယ်ဆိုတာ
ကျွန်တော်သိတယ်...အဖေ ကြောင့်
အဖေကြောင့်!!!!!"
"ငါပြောတဲ့စကားတွေကိုယောင်လို့တောင်
မနာခဲ့ဘူး...မင်းကို မချစ်လို့ကိုမချစ်တာ
သူဘယ်သူ့နောက်လိုက်သွားလဲ
မင်းသိမှာပါ JeonJungkook ရဲ့...."
"မဟုတ်ဘူး....ချစ်တယ်...သူချစ်ပါတယ်ဆို!!!"
"သောက်ရူးလိုလုပ်နေလိုက်...
မပြန်ရဘူး...ဒါမင်းနိုင်ငံ မင်းအိမ်
မင်းသေတဲ့အထိ နေသွားရမယ့်နယ်မြေ
ဒီမှာပဲနေရတော့မယ်....."
"Adrian မရှိတဲ့အရပ်...က ကျွန်တော့်နိုင်ငံမဟုတ်ဘူး
သူရှိတဲ့နေရာ ဘယ်နေရာဖြစ်ဖြစ်ကမှ
ကျွန်တော့်နိုင်ငံ....."
"JEon....လူတွေကချစ်ရင်
ဘယ်လောက်ခက်ခက် အဆုံးအထိအနားမှာ
နေပေးတတ်ကြတယ်...ငါထပ်ပြောမယ်
Adrian မင်းကိုမချစ်ခဲ့ဘူး
မင်းနဲ့သူရဲ့အသက်နှစ်ဆမှာ ၁၉နှစ်သားလေးက
မင်းကိုအတည်ကြံမယ်ထင်နေလား...
မင်းထက်ပိုကောင်းတဲ့အတွေ့အကြုံ
အသစ်အဆန်း နုပျိုမှုတွေဝန်းရံနေတဲ့ဟာကို..."
JEonဟာ NewYorkမြို့ရဲ့အိမ်တော်ကြီး
မှာနေ့ညမပြတ်Adrian ကိုရှာဖွေရင်း
အင်းအားပြတ်ကာသတိလစ်မေ့မျောတဲ့အထိ
ဆိုးဝါးခဲ့တာမို့ကိုရီးယားကိုပြန်ခေါ်ကာ
ဆေးကုသမှုခံယူရသည်။
ပြန်ကောင်းလာချင်းချင်းပဲ NewYorkကို
ပြန်ပြေးရှာဖို့ အိမ်ကထွက်ပြေးလာခဲ့ခြင်း။
