"𝐌𝐘 𝐁𝐎𝐘𝐅𝐑𝐈𝐄𝐍𝐃 𝐈𝐍 𝐑𝐏𝐖 𝐈𝐒 𝐀 𝐂𝐀𝐌𝐏𝐔𝐒 𝐇𝐄𝐀𝐑𝐓𝐑𝐎𝐁."

"𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝟐𝟑."

Nagising lang ako ng nasa ibang bansa na kami. ekwenento saakin ni Khaliz na nag wala raw si kuya at pinagsusuntok si Clark. Isang buwan narin daw akong tulog at walang malay. Nacomma ako ng isang buwan sanhi lang ng pag tatakbo ko. Napailing naman ako ng maalala ang lahat. Wala ako sa sarili ng mga araw na iyun. Hanggang sa unti-unti konang natanggap. Ngayun isa naakong engineer. Dito narin kasi sa England nag tapos at nag trabaho.

Mahigit five years narin akong nandito. I'm so happy with my babies. Subrang natuwa ako noong malaman na kambal na babae ang anak ko. What a beautiful babies. four years old na sila. Nahihirapan rin ako minsan kapag tinatanong nila kong sino ba talaga ang tatay nila. Sinabi konalang ang lahat.

"Mommy."

Agad akong napatingin sa aking anak ng lumingon ito. Ngumiti naman ako ng makita itong papalapit saakin.

"Mamang."

Tinig rin iyun ng isa kong anak. Minsan ay naguguluhan ako kung sino ba sakanila ang tinawag ko. Subrang mag kamukha sila. Ni isa walang palatandaan kung sino ang panganay oh bunso.

Meet my two babies. Hailey  Evangeline Galvez And  Kailey Evangeline Galvez. Hindi ko isinama ang apelyedo ng ama nila. Pinalaki ko sila ng maayos at tinuruan sa mga tamang bagay.

"Good morning, babies." naka ngiting sambit ko

"Mamang." / "Mommy."

Sabay nilang sigaw. Agad naman akong umuling at ngumiti. Ayaw na ayaw nilang tawagin silang baby. Nakaka bata raw. It's been five years since i left. Mahirap, subrang hirap. Lalong-lalonat noong ipinagbuntis ko sila. Nahinto rin ako sa pag aaral noong first year college ko. But now, naka kona at kakayanin kopa.

Umuwi ang mga kapatid ko sa Pilipinas. At gaya ng dati mag kasama kami ng bunso kong kapatid. Narito rin sina Nani at Tatang. Narito rin si Papang. Sumonod raw sila noong nalaman ang  nangyari saakin. I'm so happy and thankful. Nasa tabi nila ako noong. Nasaktan ako. ng lubusan.

Agad kong pinaandar ang sasakyan papuntang school ng mga anak ko. Buti nalang din at walang bully dito. Masaya silang umuwi at pumasok. I'm thankful and grateful for having a lovable family. Kahit na mag ka hiwalay ang mga magulang ko. Pinaramdam parin nila na, hinding-hindi nila kami pababayaan.

"Bye, babies." naka ngiting sambit ko at hinalikan silang dalawa

Natawa nalang ako sa pag simangot nilang dalawa...Ang cute talaga ng babies ko.

Agad akong umalis ng makitang nakapasok na sila. May project kami ngayun. May itatayo raw na Hotel. Hindi kolang alam kong sino ba ang may ari. Basta't my project, may pera

"𝐇𝐎𝐓𝐄𝐋 𝐃𝐄 𝐋𝐔𝐍𝐀."

Natapos ang meeting noong isang araw, at ngayun ito sisimulang ipapatayo. I'm so happy kasi iyung team namin ang nabigyang opportunity sa pag papatayo nito

"Ms. Galvez." bati saakin ni Sir Jerome

Isa rin siyang engineer at nanligaw rin ito saakin. Sinabi ko nalang na my first priority ako at iyun ang mga anak ko. Ayoko talagang mag mahal muli. Lalong-lalonat problema lang iyun.

"Good morning." naka ngiting bati ko

Ngumiti nalang ito at sabay kaming pumasok sa loob. Nasimulan na namin ito noong isang linggo at masasabi kong, matatagalan kami rito. Hotel de luna. Also known.  The moody owner of Hotel de Luna (Guest House of the Moon)

Drawing palang maganda na. Paano kaya kong natapos na ito. Baka mas bongga pa. Kasunod rin ito sa Five Star Hotel ng manila. Ang ikalawang binansagan na Riches Hotel in the world.